
สากตำข้าว

นายด๊อง.มีเพื่อนรักต่างเผ่าอยู่นายหนึ่ง ซึ่งสองคนนี้ไปมาหาสู่กันเสมอส่วนมากเพื่อนของนายด๊องจะมาเที่ยวบ้านนายด๊องมากกว่า
เมียนายด๊อง: พี่ๆทำไมเพื่อนพี่มาบ่อยจัง? ฉันขี้เกียจหาอาหารมาให้กินนะ เห็นกินเอาๆ วันไหนไม่อร่อยไม่มีสักวัน
นายด๊อง: เฮ่ย..ช่างเถอะเราเป็นเพื่อนรักกันนะ และเขายังจนมากกว่าเรา สงสารเขานะ
-วันต่อมานายด๊องก็เข้าป่าแต่เช้าว่าจะไปหาสากตำข้าวสักอัน พอบ่ายๆเมียนายด๊องเห็นเพื่อนของนายด๊องเดินมาแต่ไกล
เพื่อนนายด๊อง: แม่เสี่ยวๆ เสี่ยวเฮาไปไหนเฮี๋ย(เพื่อนผมไปไหนครับ "เผ่าขะมุ๊")
เมียนายด๊อง: (ในใจเธอไม่ชอบอยู่แล้ว) พ่อเสียวอย่าไปถามหาเขาเลยจ้า ตอนนี้เขาเป็นบ้าไปแล้ว เห็นแบกสากกระเบือไล่ตีชาวบ้านวิ่งกัน
ไปทางท้ายบ้านนู้น
เพื่อนนายด๊อง: เอ!ตะวาก้อยังดีๆอยู่เสี่ยวของเรา
เมียนายด๊อง: มันบอกว่าจะตามฆ่าพ่อเสี่ยวน่ะ รีบหนีไวๆอย่ามาอีกนะ
-เพื่อนนายด๊องได้ฟังแม่เสี่ยวพูดก็กุลีกุจอรีบกลับไปทันที สักพักนายด๊องก็กลับมาถึงบ้านและได้แบกสากตำข้าวมาอันหนึ่ง
เมียนายด๊อง: พี่ๆมาพอดีเพื่อนเสี่ยวพี่มารอพี่แต่เช้าแล้ว เขาว่าอยากได้ไม่สากกระเบือแน่ะ พี่สงสารเขานะรอตั้งนานรีบเอาไปให้เขาเสีย
เขาคงยังไม่ข้ามเขาหรอก นายด๊องรักเพื่อน รู้ว่าเพื่อนอยากได้สากตำข้าว จึงรีบกึ่งวิ่งกึ่งเดินตามหาเสี่ยวรัก พอเห็นหลังไวๆ
นายด๊อง: เฮ๊ย..เสี่ยวๆๆ หยุดก่อนๆ
-เพื่อนนายด๊อง ได้ยินเสียงรีบหันกลับมาดูเห็นนายด๊องแบกสากกระเบื่อวิ่งมาหา นึกว่านายด๊องมันบ้าจริง จะมาฆ่ามันๆเลยวิ่งหนีอย่างไม่คิดชีวิต
นายด๊อง:.......


