ผู้เขียน หัวข้อ: เพลงต้นฉบับ วิมานทลาย มัณฑนา โมรากุล และมาริษา อมาตยกุล (อ่าน 2696 ครั้ง)

รษา · « **เมื่อ:** 15/มิ.ย./12 02:09น. »

วิมานทลาย
คำร้อง แก้ว อัจฉริยกุล - ทำนอง สริ ยงยุทธ
ขับร้อง มัณฑนา โมรากุล

<a href="http://www.huaydethuaydunk.com/uppic/files/437ea9ff0463d7ee.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.huaydethuaydunk.com/uppic/files/437ea9ff0463d7ee.swf</a>
และ มาริษา อมาตยกุล

<a href="http://www.huaydethuaydunk.com/uppic/files/7c4ecf8ecf121da4.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.huaydethuaydunk.com/uppic/files/7c4ecf8ecf121da4.swf</a>

โอวิมานทลายกลับกลายเป็นลม
ไม่สมอารมณ์ได้แต่ตรมใจ
คอยแต่คิดแต่ฝันร่ำไป
คร่ำครวญครั้งไรหัวใจหมองไหม้ระทม

ครวญคะนึงคิดไปทีไรอกใจอาวรณ์
ใจฉันรอนรอนให้อ่อนอารมณ์
เคยแต่นึกจะเชยจะชม
กลับระทมตรอมตรมขื่นขมจิตใจไม่วาย

ฉันจำทนต่อไป
อนาถใจได้แต่เสียดาย
ใจแหลกลาญวิมานทลาย
เจ็บใจได้อายไม่วายให้แค้นใจ

ความหวังพังทลายกลับกลายไปพลัน
ชอกข้ำรำพันคอยหวั่นร่ำไป
มาห่างหายกลับกลายไปได้
ไม่เห็นมีผู้ใดจะคิดปลอบใจบ้างเลย **

โอชะรอยชาติก่อนก่อกรรมทำเวร
ชาตินี้จึงเป็นไปได้อกเอ๋ย
เออไฉนไม่ได้ชมเชย
ไม่เคยคิดเลยเพราะเคยหมายมั่นในใจ

เป็นเพราะใจทะนงคงได้พึ่งพิง
อาภัพจริงจริงทุกสิ่งแปรไป
ความที่ฝันก็พลันเลือนไกล
ไม่หวังให้ใครใครได้รู้ได้ฟังได้ยิน

ฝืนใจให้เบิกบาน
เจ็บปวดปานเลือดตาไหลริน
อายแก่คนทั้งในแผ่นดิน
ยามนอนยามกินต้องตรมแต่น้ำตา

นี่เพราะเป็นเวรกรรมจำทนต่อไป
ไม่รู้เมื่อไรจะสิ้นสักครา
ทนแต่รับบาปกรรมทำมา
ไม่เห็นใครนำพาต้องช้ำอุราโดยเดียว

(หมายเหตุ: บันทึกถึงแค่ **)

คุณมัณฑนา โมรากุล เขียนเล่าไว้ว่า "เพลงนี้เป็นของคุณสริ ยงยุทธ เป็นเพลงเก่ามากที่แปลงมาจากทำนองพญาโศกของเก่า
ทำนองระคนปนเศร้าเยือกเย็นดี
เนื้อ ร้องยาวอย่างเพลงสากลรุ่นเก่า ดังนั้นเวลาอัดเสียงลงแผ่น จึงร้องได้เพียงครึ่งเดียวก็เต็มแผ่นแล้ว บันทึกหนเดียวแล้วไม่มีใครบันทึกซ้ำอีก"

[/color][/color]