
ทุ่งดอกฝิ่นสุดไร่ปลายฟ้าของชนเผ่ามูเซอดำที่หนีร่นมาตั้งถิ่นฐานแถวๆดอยต้นน้ำจังหวัดเชียงรายประมาณปี 2510-2515

ดอกที่ร่วงแล้วเป็นลูกผลพร้อมที่จะแก่จัดและร่วงเป็นพันธู์ เวียนว่ายรุ่นต่อรุน

ความสำคัญความร้ายแรงอยู่ที่นี่ ยางสีขาวๆนี่แหละ

กรีดทิ้งๆทุกๆลูกด้วยความชำนิชำนาญสักครึ่งค่อนวันจนน้ำยางเริ่มข้น แดดเริ่มร่มเตรียมภาชนะก็ถุงพลาสติกมือซ้ายเหนี่ยวโน้มดอกที่น้ำยางเยิ้ม มือขวา
ดึงกลีบดอกที่แก่จัดรอบๆตัวเช็ดยางจากดอกหนึ่งเป็น10เป็นร้อยเสร็จล่ะวันนี้ตะวันเลยสันดอยจะมืดค่ำรุ่นตื่นเช้าเริ่มงานใหม่ :'e:49นี่แหละต้นตระกูลยาเสพติด ฝิ่นดิบ ที่ให้คุณอนันต์ แต่กลับกันที่มีโทษอย่างมหันต์