
บอตติเชลลิ มีชื่อเต็มว่า Alessandro di Mariano di Vanni Filipepi เป็นลูกชายคนสุดท้องของช่างฟอกหนังชาวฟลอเรนซ์ชื่อ Marano di vanni เกิดที่ Smeralda ปัจจุบัน คือ Bargo Ognissanti No.28 บอตติเชลลิ เกิดเมื่อ ค.ศ. 1444 หรือ ค.ศ.1445 ในปี ค.ศ. 1498/60 เขาเริ่มฝึกงานช่างทอง จนถึง ค.ศ. 1461-62 จึงเปลี่ยนใจจากการเป็นช่างทองมาเรียนด้านจิตรกรรมมาลิปปี ( Fra Filippo Lippi จิตรกรรมชาว อิตาเลียน มีชีวิตอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1400-1469) ทำให้เขาได้เป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงโด่งดังต่อมา
ค.ศ. 1464 บิดาของเขาได้ย้ายไปซื้อบ้านใหม่ซึ่งปัจจุบันคือ Viadella Porcellana ในเมืองฟลอเรนซ์ เป็นที่ซึ่งบอตติเชลลิใช้เป็นที่ทำงานจิตรกรรมของเขาตั้งแต่ ค.ศ. 1470 จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

บอตติเชลลิเริ่มทำงานจิตรกรรมร่วมกับครูของตนในปี ค.ศ. 1465 โดยเริ่มจากผลงานจิตรกรรมชื่อ Adoration of the Magi (เขียนระหว่างปีค.ศ. 1465-67 เป็นจิตรกรรมสีฝุ่นบนแผ่นไม้ ขนาด 50x136 เซนติเมตร ปัจจุบันอยู่ที่ The National Gellery กรุงลอนดอน อังกฤษ ) หลังจากนั้น เขาเริ่มรับจ้างเขียนภาพจิตรกรรมตามเมืองต่าง ๆ เช่นเดียวกับศิลปินคนอื่น ๆในสมัยนั้น
บอตติเชลลิพัฒนาความสามารถของตนให้สูงขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งด้านเนื้อหาของภาพแนวความคิดเกี่ยวกับสุนทรีศาสตร์และการสร้างองค์ประกอบ เขาได้รับมอบหมายให้ทำงานที่มีความสำคัญยิ่ง มีทั้งงานจิตรกรรมฝาผนังแบบปูนเปียก (Fresco) ตามโบสถ์ วิหารต่าง ๆ ภาพเหมือนและผลงานที่เขียนขึ้นตามความคิดของตัวเอง
ผลงานจิตรกรรมสีฝุ่นชื่อ Adoration of the Magi เขียนขึ้นระหว่างค.ศ. 1465-67 ซึ่งเป็นผลงานยุคแรก ๆ ของบอตติเชลลินั้น ยังคงมีเนื้อหาเกี่ยวเนื่องกับคริสตร์ศาสนา มีรูปแบบและวิธีการเช่นเดียวกับผลงานจิตรกรรมที่จิตรกรรุ่นก่อน เช่น เวร์รอคคิโอ ( Andrea dei Verrocchio ศิลปินชาวอิตาลี มีชีวิตอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1435-88 ศิษย์ของโดนาเตลโล ( Donatello ) ศิลปินชาวอิตาลีมีชีวิตอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1486-1496 ) ได้ทำมาแล้ว ผลงานจิตรกรรมช่วงต้น ๆ ของยุคฟื้นฟูศิลปวิทยานิยมเขียนภาพที่มีแสงเงาชัดเจน มีเส้นรอบนอกคมชัด การจัดวางองค์ประกอบและท่าทางของภาพบุคคลมักวางท่าอย่างละครไม่เป็นธรรมชาติ จึงทำให้เกิดความรู้สึกแข้งกระด้างไม่นุ่มนวล พื้นหลัง ( background ) มักทึบต้น แบบแผนเหล่านี้เป็นสิ่งที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยกลาง
บอตติเชลลิก็เช่นเดียวกันกับศิลปินอื่น ๆ ที่พยายามแสวงหาแนวทางและรูปแบบของตนเอง ดังนั้น ทศวรรษ 1480 เขาจึงเริ่มเขียนภาพที่มีพื้นหลังโล่งเป็นทิวทัศน์
การเขียนพื้นหลังเป็นทิวทัศน์แทนการใช้สีทึบตันนี้นิยมเขียนกันมากในสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา และที่โดดเด่นที่สุดจะพบในงานจิตรกรรมของเลโอนาร์โด ดา วินซี ( Leonado da Vinci อัจฉริยะสิลปินชาวอิตาลี มีชีวิตอยู่ระหว่าง ค.ศ. 1452-1519 ) ซึ่งเป็นผู้คิดวิธีการเขียนแบบสฟูมาโต ( Sfumato ) คือ ไม่เน้นเส้นรอบนอกให้คมชัดหรือชัดเจน แต่เขียนให้สัมพันธ์กลมกลืนกับพื้นหลังที่เป็นทิวทัศน์ ทำให้ภาพมีระยะใกล้ไกลมากขึ้น มีบรรยากาศนุ่มนวลไม่แข็งกระด้างและดูมีชีวิตจิตใจ