ผู้เขียน หัวข้อ: นิทานพื้นบ้าน-เรื่อง"ศรีธนญชัย" ตอนอยู่วัด (อ่าน 621 ครั้ง)

สุบิน · « **เมื่อ:** 05/ธ.ค./11 11:14น. »

ศรีธนญชัย อาศัยอยู่ที่วัดกับหลวงพ่อ
หลวงพ่อท่านสั่งไว้ว่า “ศรีธนญชัยเอ๊ย เดี๋ยวพอดาวประกายพฤกษ์ขึ้นสูงเทียมยอดไม้
มึงเรียกกูด้วยนะ กูจะไปบิณฑบาตร”ศรีธนญชัยรับว่า “ฮึ ได้ หลวงพ่อนอนเถอะ”
พอหลวงพ่อเข้านอน ศรีธนญชัยก็ไปหาไต้มาจุดไฟไปติดไว้ที่ยอดไม้
แสร้งทำเป็นว่าดาวประกายพฤกษ์แล้วพอกลับมาถึงไปปลุกหลวงพ่อว่า “หลวงพ่อ หลวงพ่อ
ดาวประกายพฤกษ์ขึ้นแล้วนะดูสิ สูงเทียมปลายยอดไม้แล้วนะ”
หลวงพ่อก็ตกใจตื่นเงยหน้าขึ้นดูเห็นดาวประกายพฤกษ์อยู่ปลายยอดไม้
ก็รีบลุกขึ้นอย่างลุกลี้ลุกลน จะไปบิณฑบาตรหลวงพ่อเดินไปๆ ว่า “อิ๊! ทำไมคนถึงเงียบจัง
ไก่ก็ไม่ขัน มืดก็มืด”หลวงพ่อเดิน เดินไปวา “อิ๊! ไม่มีคนเลย”
เห็นว่าไม่มีคน ก็เลยเงยหน้าขึ้นดูดาวประกายพฤกษ์
ไม่มีซะแล้วหลวงพ่อกลับมาที่วัด มาที่กุฏิน่ะแหละมาถึงก็เรียกศรีธนญชัย
เอ๊าะ! ก่อนที่แกจะไป แกได้สั่งไว้ว่า ใครมาเรียกก็ห้ามเปิดประตู
มาถึงก็เรียก “ศรีธนญชัย เปิดประตูหน่อยสิ”ศรีธนญชัย “หลวงพ่อไม่ให้เปิด”
“ศรีธนญชัยเปิดประตู เปิดประตูหน่อย”"อึ๊หลวงพ่อสั่งว่า ไม่ให้เปิด”
“นี่หลวงพ่อเอง เปิดเถอะ”"หลวงพ่อสั่งไว้ว่าไม่ให้เปิด”
หลวงพ่อเรียก เรียก มันก็ไม่ยอมเปิดในที่สุดหลวงพ่อก็ต้องไปนอนข้างวัด
ไปนอนที่กอฟักทองของชาวบ้านพอใกล้รุ่ง ผู้หญิงคนหนึ่ง มาเก็บผลฟักทองไปตลาดนัด
มาถึง ก็ดีดป็อกแป็กๆ ดีดเอา (หัวเราะ) ผลโน้น แล้วก็ดีดผลนี้
จนดีดเอาหัวหลวงพ่อหลวงพ่อตกใจตื่นลุกขึ้น กลับไปวัด.. :'e:37