
มโน มอบพระผู้เสวยสวรรค์
แขน มอบถวายทรงธรรม์ เทอดหล้า
ดวงใจ มอบเมียขวัญ และแม่
เกียรติศักดิ์รักข้า มอบไว้ แก่ตัว
๐ "มะโนมอบพระผู้...........เสวยสวรรค์"
นักรบต้องรักธรรม์...........เที่ยงแท้
ยามสู่ยุทธภูมิอัน...............ประชิด
จิตจึ่งจะมั่นแม้.................เศิกกล้าไป่ขาม
๐ สงครามทำเพื่อป้อง.......ธรรมา
นักรบเริงอาสา.................ไป่คร้าม
อยู่ในที่ถูกหา...................ความขลาด ได้ฤๅ
จิตมั่นขวัญพาข้าม............ปลอดพ้นอันตราย
๐ เป็นชายเชื้อชาติแกล้ว....เพ็ญขวัญ
"แขนมอบถวายทรงธรรม์...เทอดหล้า"
รับใช้เพื่อป้องกัน.............วรบาท พระเอย
เพื่อพระคงคู่ฟ้า...............ครอบเกล้าเราสราญ
๐ ภูบาลจะตรัสใช้.............ไคลคลา
เหินห่างจากเคหา.............ห่างห้อง
ภักดีและอาสา.................เพราะเชื่อ
ว่าพระบารมีป้อง.............ปกเกล้าเราไป
๐ หักใจจรจากห้อง...........หฤหรรษ์
รักราชและรักธรรม์..........เที่ยงแท้
"ดวงใจมอบเมียขวัญ.........และแม่"
คงเสน่ห์อยู่แม้.................อยู่ร้างกลางสนาม
๐ ยามไปในถิ่นกว้าง..........ทางไกล
พบสิ่งยั่วยวนใจ................อยู่บ้าง
ก็จะไม่เหลวไหล...............หลงวุ่น
เพราะจิตจอดอยู่ข้าง........หนึ่งแล้วมั่นคง
๐ รณรงค์ยงยุทธแย้ง.........ยิ่งภัย อื่นนอ
จำจะต้องทำใจ.................กาจกล้า
นักรบจึงควรใฝ่................เตือนสติ ตนเอง
"เกียรติศักดิ์รักของข้า.......มอบไว้แก่ตัว"
๐ มัวรอให้พวกพ้อง..........คอยเตือน
คงไม่รู้จิตเหมือน..............จิตได้
ใครจะทราบว่าเพื่อน.........นึกหวั่น ขึ้นนอ
ตัวสิเตือนตัวไว้................เหมาะแท้ทุกยาม
๐ สรุปความว่าแม้มั่น........ธรรมา ธิปแฮ
อีกภักดีอาสา..................ราชไท้
รักเมียรักแม่พา...............ใจแน่ว
สงวนศักดิ์จักสละได้...........หมดแม้ชีวี
๐ ศรี ศรีสวัสดิ์พร้อม.......พูนผล
สิทธิ์ จัตุพรดล................อย่าแคล้ว
ฤทธิ์ เรืองฤทธิ์แรงรณ......อริราช
ชัย ชะนะศึกแกล้ว...........เกียรติก้องสากล
๐ ปวง พลเสือป่าผู้...........ภักดี
ภัย พิบัติอย่าม.................พาดพ้อง
พิ บูลย์พิริยภีย์.................โยยิ่ง ยิ่งเทอญ
นาศ อะมิตร์จิตข้อง...........ขัดน้อยอย่ามี ฯ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ควรมิควรแล้วแต่จะทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อม.
ข้าพพุทธเเจ้า
นายโกมล ศิริสาทสกุลและสมาชิกบอร์ดผู้จงรักภักดีต่อชาติ ศาสน์ กษัตริย์
ทุกผู้ทุกนาม