เพลงวสันต์
สายวสันต์พรูพรั่งดังม่านทิพย์
สาดพร่างพริบฮือโหมโลมผืนหญ้า
แล้วหลากหลั่งเนืองนองผ่านท้องนา
เลี้ยงข้าวกล้าทวยไทยได้มีกิน
ริ้วน้ำใสไซร้กลีบแก้วบงกช
ค่อยหยาดหยดเป็นธารกระแสสินธุ์
ลดเลี้ยวไหลนองป่าและธานินทร์
ฉ่ำแผ่นดินไร่นาสู่ฟ้าไกล
แว่วบทเพลงวสันต์ตะวันตรู่
เป็นฤดูไม้งามและน้ำใส
เพียงพรพรมจากสวรรค์อันอำไพ
เรื่อเรืองไรทั่วหล้าทิวาการณ์
เสียงกางเขนขับขานฟังซ่านซึ้ง
ดังประหนึ่งกล่อมขวัญวสันต์หวาน
ผองปวงชนใหญ่น้อยพลอยเบิกบาน
สุขสราญยามวสันต์นั้นมาเยือน.