ผู้เขียน หัวข้อ: รำวงความรักเรียกหา-ถวัลย์ พุกาธร,บรรจงจิตต์ พัฒนาสันต์,นำหมู่  (อ่าน 1326 ครั้ง)

0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้



<a href="http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/6643c09bc314df082bac4febcc8026c7.swf" target="_blank" class="new_win">http://www.banplengthai.com/imagehost/pics/6643c09bc314df082bac4febcc8026c7.swf</a>


ลิ้งค์หัวข้อ: https://www.plengpakjai.net/index.php?topic=33396

ออฟไลน์ จรีพร

  • Global Moderator
  • *****
  • ออฟไลน์
  • 5592
    6480
  • เพศ: หญิง
  • เก่าแก่มานมนาน

       เพลง "รำวงความรักเรียกหา"   

คำร้อง  : ศยาม
ทำนอง  : เอื้อ สุนทรสนาน
ผู้ขับร้อง : ถวัลย์  พุกาธร +  บรรจงจิตต์ พัฒนาสันต์ (นำหมู่)

(หมู่) ความรักเรียกหาแม้นว่าภิรมย์สมใจ
โลกก็สดใสเหลียวมองทางใดชื่นใจหนักหนา
รักตรึงซึ้งปราณดื่มดาลอุรา
โลกดุจดังเมืองฟ้าเพราะรักลอยมาคล้องใจ

(ช) เกิดมาต้องเคยรักชอบชื่นเชยชูฤทัย
แต่เราช่างยากไร้เนื้อคู่อยู่ไหนไร้คนปรานี
แม้ตัวเธอเวทนาขอได้เมตตาปลอบชีวี
ลองทำทานชีวันฉันดูสักทีหวังเพียงเธอนี่ช่วยชูชุบขวัญ


(ญ) ชาติชายน่าชังน้ำใจชั่วจังหวังค้ากำไร
หลอกลวงให้หลงใหลแล้วก็ผลักไสมิได้ไยดี
หาคนใหม่มาไว้ครองหญิงต้องหม่นหมองชั่วชีวี
คารมเริงเชิงชายเม็ดพรายมากมีน้ำคำชายนี่ไม่ควรยึดถือ


(ช) ผู้ชายที่ดีนั้นยังมากมีมิควรแคลงใจ
จะบอกให้เอาไหมแม้เธอได้ไว้สมใจมิคลาย
รักกับพี่สิดีแน่น้ำจิตเที่ยงแท้ตราบวันตาย
อันดวงใจไมตรีมิมีเสื่อมคลายรักพี่ไม่หน่ายเช่นใครเขาหนา

(ญ) เบื่อฟังถ้อยคำเพราะยังเจ็บจำช้ำใจเจียนตาย
แรกรักก็มั่นหมายแล้วก็ห่างหายคล้ายกันทุกคน
รักกับพี่สิจะแย่ฉลฉ้อตอแหลมากเล่ห์กล
ใครปลงใจนำพาถึงคราอับจนแล้วต้องหมองหม่นอยู่เดียวเสียวขวัญ 




:'e:135 :'e:135 :'e:135

+0 โดย

ลิ้งค์หัวข้อ: https://www.plengpakjai.net/index.php?topic=33396
ระยะทางพิสูจน์ม้า  กาลเวลาพิสูจน์คน

ออฟไลน์ ภูแมว

  • MOD
  • *
  • ออฟไลน์
  • 1814
    546

นึกถึงวิชานาฎศิลป์ รำวงนี่สมัยเรียนไม่เคยได้ดีเลยค่ะแทบเรียกว่ามือแข็งจำไม่ได้และสอบตกแต่ครูก็เขี่ยๆ ให้ผ่านไปงั้นหล่ะค่ะเหมือนปล่อยลูกนกลูกกามังคะ ถ้าเป็นวิชาม้าดีดกระโหลกต้องได้เต็มแน่ๆ คุณครูว่ามาแบบนี้ค่ะ ยังจำได้เลย อิ อิ  :'e:37

+1 โดย จรีพร

ลิ้งค์หัวข้อ: https://www.plengpakjai.net/index.php?topic=33396