เพลง "ชาวดง"
คำร้อง/ทำนอง : วิมล จงวิไล
[ผู้ขับร้องง : ทิวา เด่นประภา(ต้นฉบับ)
(สร้อย) กลางดงพงป่าเขาลำเนาไพรไกลสังคม
มีแดนรื่นรมย์ แสนชื่นชมมีเสรี
ไร้ทุกข์สนุกสนานสำราญกันได้เต็มที่
พวกเราชาวถิ่นนี้ ล้วนมีไมตรีต่อกัน
อาชีพป่าดงพงไพรเลี้ยงโคทำไร่ไถนาเป็นพราน
หน้าแล้งเราพากันเผาถ่านหาฟืนกลับบ้านเป็นทุน
เงินทองหามาได้อดออมเอาไว้พออุ่น
เจ็บไข้ได้เกื้อหนุน เจือจุนการุณผูกพัน
(สร้อย)
เย็นย่ำตะวันรอนรอน เราได้พักผ่อนสำราญอุรา
ค่ำลงเราพบกันพร้อมหน้าแล้วมาสนุกร่วมกัน
ยามงานนั้นเราทำตรากตรำเพียงไหนไม่หวั่น
เสร็จงานเราสุขสันต์ร้องบรรเลงเพลงกล่อมใจ
(สร้อย)
จนยากก็ยังภูมิใจหากินกลางไพรแม้ไม่รุ่งเรือง
ไม่คิดจะเพ้อจะฟุ้งเฟื่อง ถึงเมืองแดนศิวิไลซ์
กลางคืนเราชื่นบานเรื่องงานเอาไว้วันใหม่
ป่าดงดำรงไว้ทรัพย์ในดินไทยมากมี