เป็นเพลงชุดที่ผมมากชอบมากชุดหนึ่ง ไพเราะทุกเพลง ช่วงหนึ่งที่ผมเช่าบ้านอยู่บ้านป้าจ้อย ข้างสวนพระนคร เขตลาดกระบัง ความรักสุกงอม
ตอนนั้นมีสาวงามที่มาเกี่ยวข้องในหัวใจ วันนี้รู้สึกเสียดายที่ต้องผละจากสาวงามในนัยตาคม ขออนุญาตกล่าวถึง แป๊ด สตรีที่มีน้ำใจงามมาก ผม
ต้องห่างเหินกับเธอ ทั้งๆ ที่เราไม่เคยมีเรื่องระหองระแหงแม่แต่น้อยนิด เป็นเพราะมี น้องคนหนึ่งที่เรียน ในสถานศึกษามาบอกกับผมว่า เพื่อนเขา
แอบชอบผมฝ่ายเดียว ทุกเย็น หรือเสาร์ อาทิตย์ ที่ผมไม่ได้เรียน มักจะไปอ่านหนังสือพิมพ์ ที่ร้านขายกาแฟเย็น โอเลี้ยง เพราะผมชอบอ่านหนังสือพิมพ์
หาความรู้ จะไปนั่งอ่านเฉยๆ มันดูจะน่าเกลียดเกินไป ก็เลยต้องสั่งชาเย็นบ้าง โอเลี้ยงบ้าง คนที่แอบชอบผมคือลูกเจ้าของร้าน ตอนนั้นผมสนิท
กับแป๊ด แล้ว เธอเป็นครู แต่ผมยังเรียนปีสาม ใกล้จะจบมหาวิทยาลัยแล้ว เนื่องจากจำได้ว่า แป๊ดเขาเคยซื้อม้วนเทปชุดนี้ให้ผม เพราะรู้ว่าผมชอบ
ร้องเพลงลูกกรุง หลายครั้งเพื่อนๆ จะนัดกัยสาวๆ ไปทำอาหารกินกันในสวน มีความสุขมาก กินข้าว คุยกัน หยอกล้อ ตามประสาหนุ่มสาว
ที่กำลังมีความรักหวานแหวว ผมจะเป็นผู้สร้างความบันเทิง ความสุขกับเพื่อนๆ โดยเฉพาะเพลงหนาวหัวใจ เพลงยามดึก ฟังแล้วให้นึกถึง
แป๊ด เป็นที่สุด เกือบสามสิบปีแล้วที่ผมไม่เจอเธอเลย ครั้งหนึ่งที่เจอกันล่าสุด คือบนสะพานลอย ซอยอ่อนนุช พระโขนง ทักกันสามสี่ประโยค
ถามทุกข์สุข ดูเหมือนเธอจะงอนผมมากเลย หลังจากนั้นก็ไม่เจอกันอีกเลย วันนี้ อยากพบ อยากเห็นหน้า อยากขอโทษเธอ .. ผมผิดไปแล้ว
ขอบคุณคุณโดเรม่อน อย่างสูงครับ แม้ชุดนี้ผมจะมีแล้ว แต่ก็บอกว่าเป็นเพลงชุดที่ไพเราะมาก แม้จะไม่ได้ฟังบ่อยนัก แต่วันนี้จะขอฟังเพื่อรำลึก
ความหลังในอดีต