โอ้ดวงดาวดูแสงนั้น
พราว พร่าง
เด่นลอยคว้างกลางฟากฟ้า ไกล
ดาวรายล้อมดวงเดือนไว้
ข่มให้แสงเดือนเลือนไป
เจ้าทำไมข่มดวงเดือน
หยิ่งทนงหรือถือว่าทรง ศักดิ์
ข้าไม่รักดาวก็รัก เดือน
ดาวระยิบพริบตาเหมือน
ดั่งจะเย้ยว่าดวงเดือน
เด่นไม่เหมือนหมู่ดาว
เมื่อไหร่หนอจันทร์ จะงาม
ข้าคอยเพราะความโศกเศร้า
ข้าครวญถึงคราว คราเมื่อ
สองเรา รักเฝ้า พนอต่อกัน
ชื่นหทัยจะเปรียบรักใด ชื่น
สุดจะฝืนยามค่ำคืน นั่น
จันทร์เฉิดฉายคล้ายสวรรค์
โอ้คืนนั้นยังจำมั่น
ว่าแจ่มจันทร์เป็นพยาน
โอ้ดวงดาวดูแสงนั้น
พราว พร่าง
เด่นลอยคว้างกลางฟากฟ้า ไกล
ดาวรายล้อมดวงเดือนไว้
ข่มให้แสงเดือนเลือนไป
เจ้าทำไมข่มดวงเดือน
หยิ่งทนงหรือถือว่าทรง ศักดิ์
ข้าไม่รักดาวก็รัก เดือน
ดาวระยิบพริบตาเหมือน
ดั่งจะเย้ยว่าดวงเดือน
เด่นไม่เหมือนหมู่ดาว
เมื่อไหร่หนอจันทร์ จะงาม
ข้าคอยเพราะความโศกเศร้า
ข้าครวญถึงคราว คราเมื่อ
สองเรา รักเฝ้า พนอต่อกัน
ชื่นหทัยจะเปรียบรักใด ชื่น
สุดจะฝืนยามค่ำคืน นั่น
จันทร์เฉิดฉายคล้ายสวรรค์
โอ้คืนนั้นยังจำมั่น
ว่าแจ่มจันทร์เป็นพยาน...
พราว พร่าง
เด่นลอยคว้างกลางฟากฟ้า ไกล
ดาวรายล้อมดวงเดือนไว้
ข่มให้แสงเดือนเลือนไป
เจ้าทำไมข่มดวงเดือน
หยิ่งทนงหรือถือว่าทรง ศักดิ์
ข้าไม่รักดาวก็รัก เดือน
ดาวระยิบพริบตาเหมือน
ดั่งจะเย้ยว่าดวงเดือน
เด่นไม่เหมือนหมู่ดาว
เมื่อไหร่หนอจันทร์ จะงาม
ข้าคอยเพราะความโศกเศร้า
ข้าครวญถึงคราว คราเมื่อ
สองเรา รักเฝ้า พนอต่อกัน
ชื่นหทัยจะเปรียบรักใด ชื่น
สุดจะฝืนยามค่ำคืน นั่น
จันทร์เฉิดฉายคล้ายสวรรค์
โอ้คืนนั้นยังจำมั่น
ว่าแจ่มจันทร์เป็นพยาน
โอ้ดวงดาวดูแสงนั้น
พราว พร่าง
เด่นลอยคว้างกลางฟากฟ้า ไกล
ดาวรายล้อมดวงเดือนไว้
ข่มให้แสงเดือนเลือนไป
เจ้าทำไมข่มดวงเดือน
หยิ่งทนงหรือถือว่าทรง ศักดิ์
ข้าไม่รักดาวก็รัก เดือน
ดาวระยิบพริบตาเหมือน
ดั่งจะเย้ยว่าดวงเดือน
เด่นไม่เหมือนหมู่ดาว
เมื่อไหร่หนอจันทร์ จะงาม
ข้าคอยเพราะความโศกเศร้า
ข้าครวญถึงคราว คราเมื่อ
สองเรา รักเฝ้า พนอต่อกัน
ชื่นหทัยจะเปรียบรักใด ชื่น
สุดจะฝืนยามค่ำคืน นั่น
จันทร์เฉิดฉายคล้ายสวรรค์
โอ้คืนนั้นยังจำมั่น
ว่าแจ่มจันทร์เป็นพยาน...