ทุ่งสานสะเทือน
ถิ่นทุ่งสาน สะเทือน เกลื่อนเลือดคลุ้ง ทั่วท้องทุ่ง คลุ้งคาว ฉาวเลือดหลั่ง
ไทยฆ่าไทย ตายดิ้น ในถิ่นดัง ขอท่านฟัง เรื่องเก่า เล่าอีกที .....
อันทุ่งสาน นานมา ทำนาข้าว โดนแย่งเอา นาไป ไร้สุขศรี
โดยนายทุน ขุนนางร้าย ใจอัปปรีย์ แย่งเอาที่ ทำข้าว ชาวนาไป
จ้างคนแกล้ง แย่งที่นา สารพัด หวังกำจัด ชาวนา หน้าใสใส
ทั้งเผาข้าว แย่งเอาที่ จี้ชิงไป หากขัดใจ ตายสลด โหดเหลือเกิน
แล้วกุเรื่อง กล่าวร้าย ในชั่วสร้าง หวังอำพราง ล้างชั่ว ไม่กลัวเขิน
ว่าชาวนา ฆ่ากันตาย ร้ายเหลือเกิน แย่งแหล่งเงิน ที่นา ฆ่ากันตาย ...
เหมือนหิ่ง ห้อยน้อยแสง แรงริบหรี่ เขาบดบี้ หนีไม่สู้ รุ้จุดหมาย
จะสู้เขา เพียงเจ้า เขาฆ่าตาย ยอมรับไป ในชะตา หาต่อกร
ยอมหลายครั้ง ยังไม่หยุด ผุดความโกรธ โหดชนโหด โอดโอย หาโหยอ่อน
เอ็งมาเผา เอ๊าข้ายิง กลิ้งกองฟอน แผ่นดินร้อน นอนสะดุ้ง ทุ่งสานสะเทือน
เหมือนเทวา อารักษ์ พิทักปก เมืองพิโลก โศกสิ้นภัย หาใครเหมือน
ได้คนดี เป่าร้าย ในภัยเรือน ทุ่งสานเหมือน แดนสวรรค์ ผันกลับมา
ท่านมาสรรค์ ที่ดิน ทำกินให้ วัดเขตใหม่ ใครครอง ต้องได้หนา
ที่ดินเครียร์ เสียไป ได้คืนมา ยิ้มทั่วหล้า หน้าใส ได้นาคืน ....
นี่เรื่องเศร้า คราวหลัง ฝังจำแม่น อันความแค้น แน่นอก โศกสุดฝืน
ศิลธรรมเหือด เลือดแดงฉาน ผลงานปืน หากไม่ยืน ยุติธรรม น้ำตานอง ...
ไทยฆ่าไทย อายเขา เอาไรอวด มันร้าวรวด ปวดใจ ให้หม่นหมอง
ไม่ร่วมแรง รักมั่น หมั่นปรองดอง แล้วจะร้อง เพลงชาติไทย ให้ใครฟัง......