....ขุนเขายะเยือก...นิค ลายสือ
..ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน
ไป ให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินผ่าน นั้นไปไม่มีวันสิ้น
กองเกวียนยังเคลื่อนไหล
ชีวิตมีวันสิ้น...คนไม่มีวันพอ
....เฮ้ย!!เอ็งมาจากไหน หัวอกผาไหวเจ้าไปไหนมา
ข้าท่องไปในแดนไพร หนทางยาวไกลภูสูงผาชัน
เฮ้ย!!แล้วเอ็งไปทำไร กองเกวียนบ้านไพรผู้ใดเข็นขับ
มีเรื่องราวมากมายจะเล่า เอ็งจงฟังข้าก่อน
คนบนแผ่นผืนดินเดือดร้อน แนวภูผาลำธาร
หรีดเรไร...ร้องระงม..........
....ลมพัดใบไม้ไหว ใจเจ้าอ่อนไหวลู่เล่นตามลม
ยุทธภพกว้างไกล กระบี่สั่นไหว ต้นไทรไหวโบก
ข้าน้อยผู้ยากไร้ มิเคยหวั่นไหว แม้จะหมองหม่น
มีเรื่องราวมากมายจะบอก เอ็งจงฟังข้าบ้าง
ยุคกระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม
บ้านเมือง...ถอยหลังเข้าคลอง
....มีน้ำในจอกให้คนผู้เดินทางผ่าน ใครต้องการเมามาย
มีรักยิ่งใหญ่ให้คนผู้เดินทางผ่าน ใครต้องการดื่มกิน
ตำนานเพลงแม่น้ำร้อยสาย
ขับลำนำเพลงเรือ
....มากินเหล้ากันเหวย มาร้องเพลงเย้ยยั่วเย้าจันทรา
มาเชิญมาเถิดหนา มาร่ำสุราผสานเพลงกล่อม
อ่านกวีเย้ยจันทร์ ฝันให้ไกลที่สุด
ร่ำสุราเย้ยจน คนทุกข์นานทานทน
....ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน
ไปให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินผ่านนั้นไปไม่มีวันสิ้น
กองเกวียนยังเคลื่อนไหล
ชีวิตมีวันสิ้น...คนไม่มีวันพอ
..ชีวิตมีวันสิ้น...คนไม่มีวันพอ.....
..ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน
ไป ให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินผ่าน นั้นไปไม่มีวันสิ้น
กองเกวียนยังเคลื่อนไหล
ชีวิตมีวันสิ้น...คนไม่มีวันพอ
....เฮ้ย!!เอ็งมาจากไหน หัวอกผาไหวเจ้าไปไหนมา
ข้าท่องไปในแดนไพร หนทางยาวไกลภูสูงผาชัน
เฮ้ย!!แล้วเอ็งไปทำไร กองเกวียนบ้านไพรผู้ใดเข็นขับ
มีเรื่องราวมากมายจะเล่า เอ็งจงฟังข้าก่อน
คนบนแผ่นผืนดินเดือดร้อน แนวภูผาลำธาร
หรีดเรไร...ร้องระงม..........
....ลมพัดใบไม้ไหว ใจเจ้าอ่อนไหวลู่เล่นตามลม
ยุทธภพกว้างไกล กระบี่สั่นไหว ต้นไทรไหวโบก
ข้าน้อยผู้ยากไร้ มิเคยหวั่นไหว แม้จะหมองหม่น
มีเรื่องราวมากมายจะบอก เอ็งจงฟังข้าบ้าง
ยุคกระเบื้องจะเฟื่องฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม
บ้านเมือง...ถอยหลังเข้าคลอง
....มีน้ำในจอกให้คนผู้เดินทางผ่าน ใครต้องการเมามาย
มีรักยิ่งใหญ่ให้คนผู้เดินทางผ่าน ใครต้องการดื่มกิน
ตำนานเพลงแม่น้ำร้อยสาย
ขับลำนำเพลงเรือ
....มากินเหล้ากันเหวย มาร้องเพลงเย้ยยั่วเย้าจันทรา
มาเชิญมาเถิดหนา มาร่ำสุราผสานเพลงกล่อม
อ่านกวีเย้ยจันทร์ ฝันให้ไกลที่สุด
ร่ำสุราเย้ยจน คนทุกข์นานทานทน
....ขุนเขายะเยือกหวังเพียงผู้เดินทางผ่าน
ไปให้ไกลสุดไกล
เพียงคนเดินผ่านนั้นไปไม่มีวันสิ้น
กองเกวียนยังเคลื่อนไหล
ชีวิตมีวันสิ้น...คนไม่มีวันพอ
..ชีวิตมีวันสิ้น...คนไม่มีวันพอ.....