อยากเรียงร้อยถ้อยวจีกวีหวาน
พริ้วตระการวาบไหวเหมือนใยแก้ว
ดังสีทองผ่องจันทร์อันพรายแพรว
เคล้าแต้มแววระยิบพราวแห่งดาวพราย
มุ่งบรรสานกานท์กวีที่แสนซึ้ง
สักบทหนึ่งเนื้อหาดีมีความหมาย
เพื่อน้องพี่กวีวรรณพรรณราย
เก็บประทับเอาไว้ในวิญญาณ์
โอบร้อยรัดรึงใจให้สุขสม
เร้าอารมย์มุ่งมาตรปราถนา
โลมดวงใจใสสันติ์ทุกวันมา
จุดศรัทธาสว่างไสวให้ชีวี
อยู่ในโลกอันอบอุ่นละมุนทิพย์
ยามเช้าจิบประกายทองส่องแสงสี
ยามกลางวันรื่นระรินกลิ่นมาลี
ยามค่ำมีมนต์สรวงจากดวงดาว
บทกวีที่ฉันอยากสรรเสก
ฝากมุ่นเมฆเกลื่อนคว้างกลางห้วงหาว
ฝากโลกหล้าฝากสวรรค์อันพร่างพราว
บำเรอเร้าวิญญาณชนคนกวี.