เพิ่งทราบว่า บ้านนี้มีห้องกลอน
ขออนุญาตมาแวะเวียน
เสียงสวาททาสรัก
ฤาอยู่ในฝันค้างกลางภวังค์
จึงหายใจได้ทั้งที่ใจหาย
เมื่อแรกพบนางในฝันพรรณราย
วิญญาณคล้ายถูกพรากจากกายา
หัวใจถูกจองจำมันร่ำร้อง
ถึงเจ้าของตรวนตรึงคนึงหา
วอนนวลนุชสุดสวาทเมตตา
ผู้ต้องอาญารักสมัครเชลย
แม้นเพียงจินต์ถวิลหาฆ่าตนได้
คงตักษัยล้านครั้งแล้วแก้วตาเอ๋ย
วิญญานรักดั่งสายลมรำเพย
พลิ้วผ่านเลยแดนฉิมหิมพานต์
เสียงแห่งความถวิลดั่งพิณแผ่ว
บรรเลงแว่วไกลลิบทิพย์สถาน
เสียงแดดิ้นหว่างทรวงถึงดวงมาลย์
ดุจคีตาจารย์ไกวบัณเฑาะว์เสนาะกรรณ
เสียงคร่ำครวญหาอาลัยรัก
จงประจักษ์ระบือไกลไปสวรรค์
ขอทวยเทพประทานพยานบรรณ
เป็นรักอันเสถียรสถิตย์ทิพยพร
พิษกระสันผลาญทรวงทุกห้วงเฮือก
มิเย็นเยือกก็ร้อนเร่าเฝ้าหลอกหลอน
คอยสร้อยฟ้าลาวัณย์บรรเทาทอน
ช่วยไถ่ถอนเอื้อใยน้ำใจนาง.
_____________
พอ ๑๒ ส.ค. ๒๕๕๖