เหนือคำ อาลัย....ขวัญใจคนเดิม
ยามสายัณห์ แห่งทิวา ลาลับล่วง เดือนเด่นดวง ส่องฟ้า เวหาหาว
สุกสว่าง ฟากฟ้า ดาราพราว จวบอรุณ ยามเช้า เจ้าจากไป
ทินกร ส่องแสงแห่งภพหล้า เป็นสัญญา ให้เห็น เป็นวันใหม่
แต่ สายัณห์ สัญญา ที่ลาไกล ห่วงโหยไห้ ไปไม่เหมือน ตะวันลา
ชาย ชาวดง