ป่านฉะนี้คนดีอยู่ไหนหนอ
รู้ไหมใจคนรอนั้นเปล่าเปลี่ยว
เหมือนหมดทางยืนคว้างอยู่คนเดียว
ไร้คนมาแลเหลียวเหน็บหนาวใจ
หรือคุณลืมใครคนหนึ่งที่รออยู่
ไม่รับรู้จะโดดเดี่ยวสักเพียงไหน
คนเฝ้ารอนั้นผิดมากหรืออย่างไร
คุณจึงไม่คิดสนใจมาไยดี
จากกันแล้วก็จบลบภาพฝัน
เคยผูกพันสานใจไยหลีกหนี
ลืมคำหวานที่เคยเอ่ยวจี
รักที่มีกลับเลือนหายกับสายลม
คุณรู้ไหมในใจเจ็บยิ่งนัก
เจ็บเพราะรักมลายคลายสุขสม
ยามคุณจากใจรับกรรมช้ำระบม
ใจตรอมตรมเพราะรักพรากมาจากจร
ไม่เห็นใจใครคนนี้ที่รออยู่
ไม่รับรู้หมดเยื่อใยคืนวันก่อน
ขอหนึ่งอย่างเมื่อฉันหลับนิรันดร
ดอกไม้จันทน์บนขอนขอเถิดเธอ