ยังมีนักกลอนสาวอีกหลายท่านที่จะกล่าวถึง แต่ขอกลับมาหานักกลอนชายอีกท่านสอง
ท่าน เพื่อนสมาชิกบ้านพักใจบางท่านร้องขอมาหลังไมค์ และประจวบกับท่าน"ลุงชัย"ผู้เป็นกัลยาณมิตร
ของห้องนี้ได้แจ้งว่าถนัดทางบทกลอนที่เกี่ยวกับธรรมชาติ กระผมเคารพยกย่องนักกลอนที่เขียนกลอน
แนวธรรมชาติได้สละสลวยอยู่ท่านหนึ่ง เป็นคนทางภาคใต้เช่นกัน
ฉันเดินทางร้างถิ่นมาถึงนี่
เพื่อจะเขียนบทกวีที่อ่อนหวาน
เพื่อจะฟังดนตรีคีตกานท์
เพลงสายธารเสรีมีน้ำริน
มาชมภาพจิตรกรรมธรรมชาติ
บรรจงวาดเขียนไว้ลวดลายศิลป์
ทิ้งตำรามาเรียนเขียนแผ่นดิน
มาดื่มกินจินตนาแห่งอารมณ์
ผีเสื้อสาวชมสวนมวลดอกไม้
แต้มสีให้โลกสวยช่วยผสม
พิณคนธรรพ์บรรเลงเพลงลอยลม
กล่อมพนมด้วยลำนำคำว่ารัก
ฉันเดินทางร้างถิ่นมาถึงนี่
เพื่อหลีกหนีฟันเฟืองคมเครื่องจักร์
มาพบธารน้ำใสชื่นใจนัก
ก้มลงวักน้ำวนอยู่คนเดียว
ปีกเสรีมีฝันไร้พันธะ
มีวิญญาณอิสระจะท่องเที่ยว
เดินบุกป่าเสาะหารุ้งทุ่งกระเจียว
กลางป่าเปลี่ยวแต่ปลอดภัยกว่าในเมือง
มาพบมิตรสนิทหมายใจสมัคร
มาพบรักปักแน่นแดนดอกเอื้อง
มาหอมกลิ่นดินกรุ่นอุ่นประเทือง
มาพบเรืองรุ้งพราวในราวไพร
ฉันเดินทางร้างถิ่นมาถึงนี่
เพื่อจะเขียนบทกวีที่อ่อนไหว
เพื่อจะมานอนพักรักษาใจ
หลับอยู่ในอ้อมแขนแดนมารดร.
จากบทกวีชื่อ"พเนจร" ของ"เดือนแรม ประกายเรือง" ในหนังสือชื่อ"ลายปีกผีเสื้อ" พิมพ์
เมื่อ พ.ศ.2537 ท่านเดือนแรม เขียนบทกลอนแนวธรรมชาติลื่นไหลหาตัวจับยาก ใช้ภาษาอ่อนหวาน
เนื้อหานุ่มนวล เป็นคนฝั่งอันดามันแถวๆพังงา เขียนบทกวีรวมเล่มไว้หลายเล่ม แต่ละเล่มแพรวพราว
ด้วยฉันทลักษณ์แนวรักธรรมชาติ เป็นคอลัมนิสต์ของนิตยสารหลายฉบับ
พิณวสันต์บรรเลงเพลงกล่อมโลก
ละลายโศกลงสิ้นแผ่นดินหอม
ดอกหญ้าแซมแย้มยิ้มพิมพะยอม
ค่อยถนอมหน่อยนะก่อนจะโรย
เสนาะล้ำน้ำไหลในพฤกษา
รินหลั่งมาคลายร้อนอ่อนระโหย
แหล่งพักใจไพรร่มมีลมโชย
สายฝนโปรยประปรายพรายพร่างพราว
แดดอ่อนแสงบนภูสูงรุ้งทอสาย
เมฆระบายสายหมอกดอกไม้ขาว
น้ำค้างเย็นยะเยือกเทือกภูยาว
ดอกหญ้าหนาวอยู่ในไพรพนม
เสน่หาป่าเขาเนาวพฤกษ์
งามอยู่ในมโนนึกรู้สึกสม
รักแผ่นดินหินผาธารารมย์
รักสายลมแสงแดดสิ่งแวดล้อม
คนหนึ่งเด็ดดอกหญ้ามาขยี้
แต่หนึ่งมีมือน้อยคอยถนอม
คนหนึ่งเด็ดดอกไม้ไปดมดอม
แต่หนึ่งพร้อมป้องกันอันตราย
ธรรมชาติปราถนาการถนอม
สิ่งแวดล้อมกำลังพังสลาย
เลิกใช้เล่ห์ลวงหลอกออกอุบาย
หยุดทำลายเผ่าพันธ์กันเสียที.
นี่ก็เป็นบทหนึ่งของงานเขียนแนวอนุรักษ์ธรรมชาติของ เดือนแรม ประกายเรือง
ชื่อ"หนึ่งมือน้อยคอยถนอม" ซึ่งความจริงแล้วมีอีกหลายๆบท ลองหาอ่านกันดูเถิดขอรับ.