หยาดน้ำค้างพร่างใสดั่งใยแก้ว
ถักทอแนวพลิ้วพรายรายรอบสรวง
นวลจันทราคืนเพ็ญดูเด่นดวง
เกร็ดฟ้าร่วงระยับตามาไรไร
คิดถึงทุ่งบ้านนาในคราก่อน
น้องหนุนนอนแนบสนิทเชยชิดใกล้
ชี้ชวนชมเวิ้งฟ้าอ่าอำไพ
สองดวงใจมาดมั่นคำสัญญา
ฝากแวมดาวพราวเด่นเป็นสักขี
จะไม่มีห่างเหเสน่หา
ฝากนวลจันทร์สวยใสเต็มนัยน์ตา
ฝากฝั่งฟ้ารู้เห็นเป็นพยาน
สวรรค์เอย......คืนนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แววดวงตามาประสาน
มีหัวใจเหม่อและหม่นจนดักดาน
กับวิญญาณครองร่างเพียงลางเลือน.