ลมทะเลเย็นชื่นในคืนหนึ่ง
หัวใจซึ่งปวดเจ็บต้องเหน็บหนาว
ในลำเรือเรื่อแสงแห่งแววดาว
พรายน้ำพราวพริ้งละมุนพออุ่นตา
กลบชีวิตหมองหม่นของคนยาก
สู้ลำบากทุกเกาะแก่งแสวงหา
ต้องทุกข์ท้อกลางทะเลเร่หาปลา
หวังหล่อเลี้ยงชีวาในนาคร
ทั้งครอบครัวตัวน้อยคอยพ่ออยู่
หวังคืนสู่เหย้าน้อยลูกคอยอ้อน
คราคืนค่ำวิบวับหลับตานอน
ผจงพรผ่านสายพระพายโชย
ฝากมนต์ทิพย์จิบแก้มน้อยแย้มยิ้ม
ใสอวบอิ่มเปล่งแดงไม่แห้งโหย
หัวใจพ่อเสน่หาไม่ราโรย
ไม่โอดโอยความยุ่งยากและตรากตรำ
ลมทะเลเย็นชื่นค่อนคืนแล้ว
น้ำค้างแก้วพร่างฟ้ามาพรมพร่ำ
เอนกายหลบซบหลับกับความจำ
ดื่มและด่ำถึงตัวน้อยจนผลอยไป.