เพิ่งมีโอกาสมาอ่านในเรื่องเกี่ยวกับวิชาชีพ ผมว่าเข้าท่าดี ขออนุญาตเอาประสบการณ์ของตนมาเล่าสู่กันฟัง คิดว่าน่าจะหนึ่งเพลิดเพลิน สองได้ต่อยอดจากสิ่งที่
ท่านประสิทธิ์ นำเสนอแล้ว ตอนเรียนลาดกระบัง ขออนุญาต เปิดเผยว่า ผมเรียนคณะเทคโนโลยีการเกษตร อาจารย์ปิฎฐะ ท่านเสมือนพ่อของงนักศึกษา ท่านเคย
สอนว่า จะทำงานอะไร อย่าไปทำตามอย่างคนอื่น หรือหากทำเหมือนคนอื่น ต้องทำให้ดีกว่า ครั้งนั้น ในสายเกษตร จะมีสองสายใหญ่คือ พืช กับสัตว์ จริงๆ แล้วผม
คลุกคลีและชอบด้านพืชมากกว่าด้านสัตว์ ตั้งใจจะเอาดีทางกล้วยไม้ เพราะพี่ชายเขามีเรือนกล้วยไม้แถวคลองตัน ผมช่วยเพาะขยายให้เขา ดูแล ทุกอย่าง แต่เพราะ
บังเอิญสมัยเรียน นักศึกษามาก เขาแบ่งเป็นสองกลุ่มใหญ่ ห้องหนึ่งถึงห้องสี่ เรียนชีววิทยาด้านพืชก่อน กลุ่มห้าถึงแปดเรียนสัตววิทยาก่อน เขาจะสลับกันเรียน
เพราะเรียนสัตววิทยา เขาเลยบังคับให้เรียนสาขาสัตว์ศาสตร์ ผมนี่ต้องทะเลาะกับอาจารย์บอกว่าทำไม ต้องมักมือชก เอาหลักเกณฑ์แบบนี้มาใช้เป็นเผด็จการ
ในความจริงการที่นักศึกษาจะเลือกเรียนสาขาใด ต้องให้เขาเลือกเขาชอบ จึงจะถูก ผมหงุดหงิดอยู่พัก ได้ยินอาจารย์ท่านบอกลองเรียนดูก่อนถ้าไม่ชอบด้านสัตว์
เดี๋ยวจะทำเรื่องเปลี่ยนสาขาให้ พอมาเรียนสัตว์ศาสตร์ มันังมีสาขาให้เลือกอีก นับแต่สัตว์ปีก เช่นไก่พื้นบ่าน ไก่พันธ์ ไก่ชน ไก่งวง ไก่ฟ้า ห่าน เป็ด ฯ,ลฯ
สัตว์เล็ก มีหมู แพะ แกะ กวาง เก้ง สัตว์ใหญ่ อย่างวัว ควาย ม้า ช้าง สัตว์น้ำ อย่างปลา กบ เต่า ตะพาบ กุ้ง ปู หอย ยังแยกเป็นน้ำจืด น้ำกร่อย น้ำเค็ม
วันนี้ให้ผมมาเล่าประสบการณ์ทางวิชาการ สักนิดหนึ่ง ดีเหมือนกัน คุยแต่ประสบการณ์ด้านเพลง มาก็พอควรแล้ว นี่ไม่ต้องพล๊อตเรื่องอะไร เพราะมันเป็นประสบการณ์
ตรง เอาเป็นว่าผมจำต้องฝีนมาเรียนด้านสัตว์ และวันนี้คนที่เรียนด้านนี้มาก็ติดยศ พันเอกหลายคน คนที่ผมพูดบ่อยคือพันเอกยุทธนา เพิ่งโทรคุยกันได้ไม่นาน
ผมอำเขาว่า จะชวนมาตีกอล์ฟ ทั้งๆ ที่ผมไม่รู้เรื่องแรแม้แต่นิด หลอกให้เขามาเที่ยวหาว่าที่ลำปางมีสนามกอล์ฟดีเยี่ยม แต่หมอนี่เคยมา แต่เขาไม่รู้ว่าผมอยู่นี่
เขาบอกผมว่าเคยมาแล้วสนามที่ดีจริงๆ เขาบอกว่าอีกว่าคราวหน้า จะพาไปเล่นกลอฟ สรุปว่าเพื่อนผผมได้ดีเพราะเรียนสัตว์ศาสตร์ ตอนนั้นเขาบังคับให้นักศึกษา
แต่ละคนต้องศึกษาสิ่งที่ตัวเองชอบแล้วมานำเสนอ เพื่อนผมคนหนึ่งชอบกบ ช่วงงานเกษตรแฟร์ มีหน่วยงานภาคเอกชน เอากบ บลูฟ๊อคมาขาย เขาซื้อมาสักห้าสิบตัว
เพื่อมาลองเลี้ยง ก็พอได้ ตายไปกว่าครึ่ง เพราะตอนนั้นเพิ่งเริ่มทดลองเลี้ยง ตอนนั้นมีคนพูดว่าใครเลี้ยงกุ้งก้ามกรามรอดสักสิบเปอร์เซ็นต์ก็รวย เพราะตอนนั้นการ
เลียงกุ้งก้ามกรามยาก ผมไม่ศึกษาการเลี้ยงกุ้ง แต่ผมศึกษาว่าทำอย่างไร จะให้ลูกกุ้งรอดได้มากที่สุด เลยศึกษาวิธีการทำอาหารลูกกุ้ง เขาเรียกว่าอาร์ทีเมีย ยังจำ
ได้ขึ้นใจ อาจารย์ซักผมเพราะสนใจเพราะเราคิดไม่เหมือนคนอื่น จำได้ว่าดอกเตอร์ปฐม เลาหเกษตร ตอนนั้นท่านหัวหน้าภาคสัตว์ศาสตร์ ท่านชอบแนวคิดนักศึกษา
หลายคน ผมคงจะมาเล่าต่อเป็นตอนๆ น่าจะดีนะครับท่านประสิทธิ์ เผื่อจะได้พักสายตาบ้าง ตอนนี้ให้สมาชิกไปฟังเพลงสักเพลงสองเพลงก่อน ....