เพลงพักใจดอทเน็ต
สัพเพเหระ => เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: น้ำตาลขม ที่ 16/พ.ค./12 20:30น.
-
(http://image.ohozaa.com/i/aa8/eYHFIm.gif)
ฟังเสียงฝนตกกระทบขอบหน้าต่าง
ช่างอ้างว้างเดียวดายใจปวดร้าว
ฟ้ามืดมิดไม่มีแม้หมู่ดาว
ทิ้งคนเหงาเฝ้าพร่ำรำพันกลอน
เสียงฟ้าร้องครืนครืนแล้วใจเศร้า
คิดถึงเรื่องของเราครั้งเก่าก่อน
ทั้งเช้าสายบ่ายค่ำตะวันรอน
เธอออดอ้อนอยู่ข้างใจไม่เว้นวัน
ต้องโดดเดี่ยวเดียวดายในครานี้
ไร้คนที่เคยคู่เคียงเรียงความฝัน
ทนเศร้าเหงาเจ็บฤดีทุกวี่วัน
เพ้อรำพันฝนฟ้าใยไร้ปราณี
-
โห..เจอนักกลอนฝีมืออีกท่านล่ะ มาให้กำลังใจนะครับคุณน้ำตาล :'e:133 :'e:133 :'e:133
-
สวัสดีครับคุณ น้ำตาลขม เข้ากับบรรยากาศ 55 ผมไม่เป็นหรอกครับเรื่องกลอน แต่ผมมาให้กำลังใจอีกคนครับ :'e:133
-
ไม่ได้แต่งเล่นนานมากแล้วค่ะ
ขอบคุณคุณประสิทธิ์กับคุณนายน้อยที่แวะมาอ่าน
อย่าอ่านอย่างเดียวต่อด้วยสิคะ ^_^
-
ในราตรีที่ฝนพรมระงมพรั่ง
เมื่อนอนฟังเสียงฝนพ้องเสียงน้องพี่
ปิดเปลือกตาซึ่งฉ่ำลำวารี
คิดถึงขวัญฤดี..อกร้องคราง
คงเป็นเพราะภูตผีอ้ายปีศาจ
ร่ายสวาทสาดซัดสะบัดผาง
เปี่ยมประสงค์ลงแนบแอบนวลปราง
แปลงกายเป็นหมอนข้าง..ให้นางฟ้า
ด้วยฤทธีปีศาจแห่งวสันต์
โอม..ขอให้จอมขวัญหลับหรรษา
จุมพิตจรดหน้าผากฝากมนตรา
จงนิทรา..แล้วสุขใจในนิมิต
กกก่ายกอดหมอนข้างแทนร่างพี่
ชื่นชีวีทุกช่วงเถิดดวงจิต
มอบความรักของพี่พลีอุทิศ
จนกว่าฤทธิ์ปีศาจวสันต์คลาย ฯ
-
กกก่ายกอดหมอนข้างแทนร่างพี่
ชื่นชีวีทุกช่วงเถิดดวงจิต
มอบความรักของพี่พลีอุทิศ
จนกว่าฤทธิ์ปีศาจวสันต์คลาย ฯ
ไออุ่นรักยังอบอวลชวนให้คิด
แนบสนิทชิดกายใจหวั่นไหว
เสียงรำพึงถึงรำพันหวั่นหัวใจ
รักร้างไกลไม่หวนกลับประทับรอย
ทิ้งหมอนข้างแทนกายไว้ที่นี่
อ้อมแขนพี่กลับมีใครไม่เหงาหงอย
หมื่นทิวาพันราตรีที่เฝ้าคอย
ใจน้องลอยหลุดจากร่างก่อนเวลา
ใช่เพราะฤทธิ์ปีศาจแห่งวสันต์
เป็นเพราะจันทร์รัญจวนน้องครวญหา
ยามฝนพรมระงมพรั่งประดังมา
ในอุราน้องสุดช้ำระกำใจ
*************************
รอคุณ ควายเฒ่า(ว้าชื่อเรียกยากจัง) มาต่อกลอนไม่มาสักที
-
คุณน้ำตาลและคุณควายเฒ่า เขียนกลอนได้เก่งมากๆเลยครับ
อยากเห็นมาเขียนโต้กันอีกจังเลยครับ