เพลงพักใจดอทเน็ต

สัพเพเหระ => เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ชัย ที่ 11/มี.ค./12 08:31น.

หัวข้อ: ขอมาฝึกหัดเขียนกลอน
เริ่มหัวข้อโดย: ชัย ที่ 11/มี.ค./12 08:31น.
ฝากตัวกับท่านปรมาจารย์ทางกลอน ทุกท่าน เป็นพระคุณอย่างยิ่งถ้าได้คำแนะนำ

IS ,AM, ARE เป็นสรรพสิ่งชิ่งไม่ออก     แม้ไม่บอก ก็ไม่รู้ อยู่หนักหนา
IS ,AM, ARE ไม่มี ดวงชีวา      ก็ไม่มา ด้วยกัน นั้นสุขจริง
มัธยมิก ชี้บอก พุทธธรรม         ด้วยน้อมนำ พุทธพจน์ หยดยอดยิ่ง
สรรพสิ่ง ศูนยตา มั่นมาจริง      หยุดการวิ่ง เวียนวน ชนขอบเอย

ดวงชีวีนี่นี้เมื่อกำเนิด         โลกก็เกิดเป็นคู่อยู่เป็นสอง
โลกียะทนอยู่ไม่หมายปอง      แต่ก็ต้องอยู่กับมันฉันเป็นนาย
โลกุตะ โลกนี้ สิดีนัก         อย่าอยู่พัก หนีอ้อมกก อกของนาย
ด้วยการใช้ ศูนยตา นำพาไป      โลกสองใบรวมเป็นหนึ่ง ถึงนิพพาน

ปรัชญา ปารามิตา นั้นว่าไว้      (ใช่)=ไม่ใช่ (ไม่ใช่)ก็ไม่ใช่
(ไม่ใช่ใช่) ก็ไม่ใช่ ใครรู้หนอ      (ไม่ใช่ไม่ใช่) นั้นไม่ใช่ ใครรู้พอ
ขั้วทั้งสี่ เข้าวัฎฎ ไม่ต้องรอ      ศูนย์กลางหนอ นั้นเป็นสุข ทุกข์ไม่ออ
ไม่ต้องรอ ก็รู้แจ้ง แหล่งโลกุ      สิ้นสุด ทุ ดำรง สุ นิจนิรันดร์

เพลง**นำพา พุทธาพจน์ จดจำแม่น      แม้นนานแสน ยังคงซึ้ง ตรึงในจิต
ถึงหยุดคิด แสนนาน นั้นยังติด      ในดวงจิตใต้สำนึก ผนึกคง
นำประสงค์ ฉุกเฉิน ขึ้นดำรง      แก้ไขตรง สถานการณ์ ผันเป็นดี
(แม้)ไม่ถึงที่ นิพพาน ดังขานไข      ก็เหมือนได้ สรวงสวรรค์ ฉัน**พักใจ