(http://upic.me/i/ru/86490668.jpg)
http://www.divshare.com/flash/audio_embed?data=YTo2OntzOjU6ImFwaUlkIjtzOjE6IjQiO3M6NjoiZmlsZUlkIjtzOjg6IjE2NjM1NzY3IjtzOjQ6ImNvZGUiO3M6MTI6IjE2NjM1NzY3LTJmNyI7czo2OiJ1c2VySWQiO3M6NzoiMjUwOTc4NSI7czoxMjoiZXh0ZXJuYWxDYWxsIjtpOjE7czo0OiJ0aW1lIjtpOjEzMjczNzEyNTI7fQ==&autoplay=default
เพลง : ศรดอกสุดท้าย
คำร้อง : สุนทรียา ณ เวียงกาญจน์
ทำนอง : ครูสมาน กาญจนะผลิน
ทำนองเพลงไทยเดิม ลาวกระตุกกี่
ขับร้องโดย : ชาญ เย็นแข
อันศรพระกามนั่นหนา เขาว่ากันไว้ว่า แผลงมาแม้ต้องใคร
ชื่นนักมีรักฝังตรึงทรวงใน ภิรมย์ชมชื่นดวงใจ
มองไหนล้วนสุขอุรา ได้แต่ยิ้มเพราะอิ่มใจ
สิ่งใดไม่มีหวานซึ้งไปกว่า เปรียบกันหนา น้ำผึ้งรวง
แต่ฉันต้องโศกอุรา ศรพระกามเทวา แผลงมาแล้วปักใจ
อกเอยต้องตรมระบมทรวงใน เพราะเป็นศรดอกสุดท้าย
ปักใจฉันให้ระทม อกเป็นหนองต้องหม่นไหม้
ปวดร้าวดวงใจเหลือที่จะข่ม เฝ้าตรอมตรมทุกชั่วยาม
ด้วยเป็นศรแสนร้ายอันสุดท้ายในศรพระกาม
คนพลาดรักมักเข็ดขาม ต่างเรียกนามมันด้วยน้ำตา
เขาให้ชื่อกันหนา ว่าความเศร้าเอย