ขออนุญาตท่านเจ้าของกระทู้นี้ร่วมสนุกแต่งกลอน
ในหัวข้อของกระทู้นี้ด้วยคนนะครับ แบบว่า..ชอบหัวข้อกระทู้(อีกแล้ว)ครับผม
"พร่ำเพ้อ"(เจ้อ)
พร่ำเพ้อเจ้อ ละเมอ ถึงเธอนั้น
พร่ำรำพัน ฉันเธอ เคยสุขสม
พร่ำเรียกหา แต่เธอ ฝากกับลม
พร่ำภิรมย์ ข่มจิต คิดมิวาย
พร่ำเพ้อเจ้อ เธอเล่า รู้หรือไม่?
ว่ามีใคร คนนี้ ที่มั่นหมาย
เคยฝากใจ ให้อยู่ คู่เคียงกาย
เธอกลับหาย วายรัก ผลักสัมพันธ์
พร่ำเพ้อเจ้อ เพ้อไป ผู้เดียวนี่
ด้วยเธอมี ที่หมาย นอกจากฉัน
ด้วยเพราะเรา นั้นห่าง ทางพบกัน
หรือว่าฉัน รักเธอ เพียงข้างเดียว
พร่ำเพ้อเจ้อ แท้เธอ ไม่คงมั่น
หลอกให้ฉัน ฝันอยู่ ไม่แลเหลียว
ขอใจคืน เมื่อเธอ ไม่กลมเกลียว
ยอมเปล่าเปลี่ยว ต่อไป ไม่ขอเจอ
"ความรัก" ที่สมหวัง คือต่างฝ่ายต่างก็มั่นรักในกันและกัน แต่หากเมื่ออีกฝ่าย "ปันใจเป็นอื่น" ก็หมายถึง "สิ้นรัก..สิ้นสุข" นั้นเอง
:'e:87 :'e:87 :'e:87 :'e:87
ขอเพ้อเจ้อ พูดพร่ำ นำกลอนสด
อันเรื่องหด มีมาก ท่านทั้งหลาย
มีทั้งหัว ทั้งหาง กระทั่งกาย
ย่อมหดได้ เพราะความหนาว เข้ามาครอง
บ้างก็หด ไม่เหมือนใคร ไม่อยากบอก
หดไม่งอก แทบเท่าเล็บ เจ็บสมอง
หดเสียจริง อยากปิดหน้า น้ำตานอง
อยากป่าวร้อง ให้โลกรู้ อยู่ทุกวัน
ไม่ใช่ใคร ลุงสน คนนั้นสิ
เคยเซ้าซี้ ว่ามา จะบ้าฉัน
ผมแกหด แทบไม่มี ทุกวี่วัน
ดั่งตะวัน ส่องแสงจ้า ฮาสิ้นดี
55555555555555555555555555555555555555555555555
:'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56 :'e:56