เพลงพักใจดอทเน็ต

สัพเพเหระ => เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: คนชายแดน ที่ 06/พ.ย./13 20:46น.

หัวข้อ: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: คนชายแดน ที่ 06/พ.ย./13 20:46น.
วาทศิลป์ยังด้อยน้อยปัญญา          เรียนวิชายังไม่เก่งเอ็งยังเขลา
วอนผู้รู้ช่วยเป็นครูเพื่อขัดเกลา      จะได้ไม่โง่เขลาเบาปัญญา
อันความรู้เรียนมาแค่ ป.6               ยังไม่พบทางธรรมที่แตกฉาน
จึงวิงวอนท่านผู้รู้เพื่อปูทาง             เพื่อพบแสงสว่างทางปัญญา
อินถวาบานดอกออกสะพรั้ง           พมอญล้อมวงกันช่างหรรษา
ได้ดื่มด่ำรสหวานอันโอชา              ก่อนเวลาร่วงโรยอับเฉาลง
บุทุชนคนเราเฉดเช่นสัตว์               เกิดแก่ดับลับไปหายโศกสรร
คนที่อยู่สู้ดิ้นรนทนกัดฟัน               กับภาวะขับขันข้าวของแพง
                                                                 

                           06-11-56 คนชายแดน
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: บุญเทิด ที่ 07/พ.ย./13 09:09น.
แหม .. คุณคนชายแดนนี ไม่ธรรมดา ครับ ผมมาก่อนพี่ชบาและอาจารย์ชัย นราเลย มาชอบก่อใครครับ คุณคนชายแดน สุยอดครับ ชอบครับ..... :'e:133 :'e:133 :'e:133
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: ลุงชัย นรา ที่ 08/พ.ย./13 00:50น.
..คนชายแดน เก่งมาก ครับ ขอนุญาตบังอาจ ท้วงติงด้วยความรัก (อย่าโกรธ นะครับ) คำสัมผัส ใช้ได้แล้วครับ แต่มีบางคำที่ยังไม่ถูกต้อง เช่น

ปุทุชน ที่ถูกต้องคือ ปุถุชน แปลว่า -  มนุษย์,สามัญชน,บุคคล,คน
เฉด    ที่ถูกต้องคือ เฉก   แปลว่า  - เหมือนกับ,ราวกับ
เฉด    แปลว่า - ก. ขับไล่ไสส่ง เช่น เฉดหัวไป. ว. คําร้องไล่หมา.
สะพรั้ง ทีถูก น่าจะเป็น สะพรั่ง ซึ่งแปลว่า บานสวยงามมากมาย, เบ่งบานเต็มที่
โศกสรร ที่ถูกต้อง คือ โศกศัลย์ แปลว่า  เศร้า
 ภาวะขับขัน และ ภาวะคับขัน(ใช้ได้ทั้ง 2 คำ) ซึ่งแปลว่า - ว. จําเป็นเฉพาะหน้าที่จะต้องทําหรือต้องสู้ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้ เข้าที่ลําบากหรือจําเป็น ขับขัน ก็ว่า.

พยายามนะครับคนชายแดน ผมมีความเชื่อลึกๆ ว่าในอนาคต ท่านจะต้องเป็นนักกลอน ที่มีความสามารถแน่นอน การเรียน ในโรงเรียน ไม่เท่าการเรียนรู้นอกโรงเรียนหรอกครับ..หนังตะลุง ในภาคใต้ บางท่านเรียนจบ แค่ ป.4 แต่มีความสามารถ ด้นกลอนสด ได้จนเกือบ สว่าง เพราะท่านจะฝึกฝนอยู่บ่อยๆ"มีดถ้าขยันลับ ก็จะคมอยู่เสมอ"หาก มีเวลา ท่านลองหาวรรณคดีเรื่อง"พระอภัยมณี" ของท่าน สุนทรภู่มาอ่านดูบ่อยๆ แล้วลองสังเกตุดูนะครับ การใช้สัมผัสนอก สัมผัสในเป็นอย่างไร..ผมขอเป็นกำลังใจให้ครับ
ป.ล. ผมคนใต้ ไม่รู้จัก ดอกอินถวา ขอ คำแนะนำด้วย จักเป็นพระคุณครับ และขออภัย ท่านชบาบาน ผู้ดูแลห้องนี้ด้วย ที่ท้วงติง เข้ามาโดยยังไม่ได้รับอนุญาต จากท่านครับ
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: คนชายแดน ที่ 08/พ.ย./13 05:48น.
ขอบคุณท่านอาจารย์ลุงชัยนรามาครับที่ติติงและให้คำแนะนำ  ผมะจะจำจดสิ่งที่ท่านอาจารย์บอกและสอนครับ
ขอบคุณมากครับ :'e:94
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: บุญเทิด ที่ 08/พ.ย./13 08:25น.
กลับมาชม คุณคนชายแดนอีกครั้ง ในแนวคึิดสำนวนนี้ ถือว่าดี และทรงค่าในกริยาอาการนอบน้อม ถ่อมตน ซึ่งในปัจจุบันค่านิยมของการนอบน้อม ดูจะน้อยลง วัยรุ่นสมัยนี้ น่าคิดอยู่มิน้อย ค่านิยมของการพูดจาโผงเผง ดูเป็นว่าเป็นคนมั่นใจตัวเองไป คนเงียบ ๆ หงิม ๆ ถือว่า ไร้ความมั่นใจในตนไป ก็พบเห็นอาการของการเข็งกระด้าง อยู่บ่อย ๆ ซึ่งต่อไปคนที่มีจิตนอบน้อมถ่อมตน คงจาน้อยลง ผมเห็นข้อดี ของคุณคนชายแดน ในแนวคิดนี้ จึงชอบมากเป็นพิเศษครับ เป็นกำลังใจให้คุณคนชายแดน และทุกท่านที่พยามจรรโลง แนวคิดดี ๆ อย่างนี้ให้คงอยู่ต่อไปครับ ... :'e:133 :'e:133
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: สหัสวรรษ ที่ 08/พ.ย./13 08:34น.
ผมเห็นด้วยกับความคิดของคุณบุญเทิดนะครับ กลอนของคุณคนชายแดนถึงจะมีผิดพลาดไปบ้างก็ถือว่าผิดเป็นครู แต่กลอนบทนี้ที่ผมชอบก็คือมีความเป็นลูกทุ่งนี้ และสำนวนกลอนเป็นแบบตรงๆ ซึ่งหาคนกลอนสมัยนี้น้อยคนทีจะแต่งและได้ข้อความกินใจแบบนี้
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: คนชายแดน ที่ 08/พ.ย./13 14:41น.
ขอบคุณทุกท่านครับที่ให้แง่คิดดีๆ และให้กำลังใจครับจะพยายามให้มากๆๆครับผมขอบคุณครับ :'e:94
หัวข้อ: Re: อินถวา
เริ่มหัวข้อโดย: ชบาบาน ที่ 09/พ.ย./13 05:08น.
พนมมือรอบวง  หมู่นี้ไม่ค่อยได้เข้ามาปัดกวาดห้องตัวเองเลย  คงเป็นเพราะแก่มากแล้วหูตาฝ้าฟาง  มีธุระไป กทม.ลงที่สถานีสามเสน  เจอลิง 3ตัว กระผมชอบลิงเลยหลงอยู่กับลิงวันสองวัน   แล้วตุหรัดตุเหร่ไปถึงอนุสาวรีประชาธิปไตย  คนมันไม่ชำนาญพื้นที่ กทม.ก็เที่ยวหลงอยู่ที่นั่นหลายวัน  ถามคนที่นั่นถึงทางที่จะกลับบ้านเพิ่งมาถึงตอนเช้า
หมดแรงหลับไหลไปวันเต็มๆ ชักติดใจ กทม.เพราะคนมันมากน่าสนุก  นี่ว่าจะไปอีก...
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาสร้างสีสัน โดยเฉพาะท่านลุงชัยท่านบุญเทิด ท่านคนชายแดนโดยเฉพาะอย่างยิ่งท่านปรมาจารย์สหัสวรรษ