นอนท่ายาก (..ที่หมอไม่แนะนำ)
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054301.JPEG)
ท่านอนยาก.. พบเห็นได้เกือบจะทุกที่ บนรถไฟ รถไฟฟ้า รถบัสโดยสาร ห้องทำงาน โต๊ะทำงาน ตามสวน
สาธารณะ กระทั่งริมทางเท้า ฯลฯ สำหรับชาวเวียดนามเรือนล้านการงีบหลักสัก 20-25 นาทีหลังมื้อเที่ยงเป็นสิ่งจำเป็นและเป็นกิจวัตร
เมื่อถึงเวลานั้นหลายคนจะทนไม่ไหวและจะไม่ทนต่อไปไม่ว่าจะกำลังทำอะไรหรืออยู่ที่แห่งใดก็ตาม แต่การ "นอนท่ายาก" แบบนี้
นายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า ไม่ได้ช่วยในเชิงพักผ่อนมากนักและมีอันตรายเสียอีก.
ชาวเวียดนามได้ชื่อว่าหลับง่าย การได้หลับงีบหลังอาหารเที่ยงเป็นเวลาสัก 25 นาทีนั้น จะช่วยให้กระชุ่มกระชวย และการทำงาน
ภาคบ่ายได้คึกคัก มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น ในยุคก่อนโน้น สถานที่ทำงานเอกชนก็ดี หน่วยราชการก็ดี ถึงกับมีการจัด “ห้องงีบ” ไว้โดยเฉพาะ
ซึ่งในปัจจุบันไม่มีสถานที่จะทำให้หลับสบายเช่นนั้นอีกแล้ว แต่ปฏิบัตินิยมนอนกลางวันนั้นยังคงอยู่
ก็จึงไม่ใช่เรื่องแปลกหากจะพบเห็นชาวเวียดนามหลับอยู่บนเบาะรถจักรยาน หรือบนสามล้อซิกโล่ ที่จอดอยู่ริมทางเท้าในช่วงหลัง
อาหารมื้อเที่ยง หลายคนเลือกพื้นหญ้าใต้ต้นไม้ หรือม้านั่งตามสวนสาธารณะอันร่มรื่น หรือมุมที่ปลอดภัยจากการฉกชิงวิ่งราวริมสนามเด็กเล่น
แล้วแต่จะหาได้ทันเวลาในช่วงนั้น
กิจวัตรนี้ทำให้เกิดความเคยชิน ทำให้ชาวเวียดนามจำนวนไม่น้อยต้องหลับเมื่อมาเวลานั้นมาถึง แม้จะกำลังอยู่ในสถานที่ที่ไม่ชวน
ให้นอนเลยก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นบนรถบัสโดยสาร ที่โต๊ะทำงานในออฟฟิศ กระทั่งที่สนามบิน ฯลฯ บ่อยครั้ง “ท่านอนยาก” เหล่านั้น
ทำให้ผู้พบเห็นช็อกตาตั้ง
อย่างไรก็ตาม ชาวเวียดนามไม่ได้สงวนสิทธิการ “นอนท่ายาก” เอาไว้แต่เพียงผู้เดียว เรื่องแบบนี้้เกิดขึ้นได้ทั่วไปในทุกๆ ที่
นายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญกล่าวว่า การนอนในท่ายากแบบนั้นไม่ได้ให้ประโยชน์ในเชิงพักผ่อนมากนัก แถมยังอาจเป็นอันตรายได้อีกด้วย
“ซาฮอยด็อทคอม” เว็บไซต์ข่าวภาษาเวียดนามยอดนิยมรายงาน. .
ต่อไปนี้เป็นท่านอนสไตล์เฉพาะตัว-ห้ามเลียนแบบ
XahoiOnline/Bao Dat Viet
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054302.JPEG)
มุมสลัวๆ ในที่ทำงาน แอร์เย็นฉ่ำ.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054303.JPEG)
แต่ออฟฟิศนี้.. น่าจะประหยัดไฟช่วงพักเที่ยง.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054304.JPEG)
โอปะเรเตอร์ก็ง่วง.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054305.JPEG)
เดินทางช่วงยาว.. มันเพลีย.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054308.JPEG)
หยดย้อย....
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054306.JPEG)
ที่สนามบิน เซ็งเครื่องดีเลย์.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054307.JPEG)
ภาพอุจาด .. งีบที่โรงงาน.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054315.JPEG)
ในห้องพัก ส่วนตัวที่สุด.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054309.JPEG)
ที่ระเบียงนอกบ้าน ..ได้เวลาแล้ว.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054310.JPEG)
ห้องเรียนก็นอนได้
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054311.JPEG)
ที่โรงเรียน วิทยาลัย ในช็อป ในหอพัก .. งีบลึก ตกเป็นเหยื่อได้เสมอ.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054312.JPEG)
นี่ก็อีกราย สวดมนต์กลางวัน อุทิศส่วนกุศล.
(http://mpics.manager.co.th/pics/Images/556000011054313.JPEG)
พบเห็นได้ทั่วไปไม่เฉพาะแต่ในเวียดนาม แต่ก็ไม่แน่.. อาจมีนักท่องเที่ยวชาวเวียดนามอยู่ในนี้ด้วยก็ได้.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
นำมาจาก http://www.manager.co.th/Around/ViewNews.aspx?NewsID=9560000105247 (http://www.manager.co.th/Around/ViewNews.aspx?NewsID=9560000105247)