เพลงพักใจดอทเน็ต
สัพเพเหระ => เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ชบาบาน ที่ 31/ก.ค./13 20:47น.
-
นั่งหมองเหม่อเผลอกายริมท้ายทุ่ง
ม่านสายรุ้งทาบฟ้าคราเย็นย่ำ
กบเขียดร้องลองไนร่ายระบำ
ปรอยฝนฉ่ำโลมหล้ามาเบาเบา
แล้วแพรุ้งก็เคลื่อนเลือนลับหาย
เยือกเย็นกายวาบหวามกับความเหงา
คนระทมไหวร่างอย่างซึมเซา
ทั้งขลาดเขลาเซื่องเซ่อหมองเหม่อลอย
ฟ้าทอสีเทาหม่นอยู่บนฟ้า
คล้ายดังว่าฟ้าเล่าก็เศร้าสร้อย
ยามสายรุ้งลับลาสุดตาคอย
สะอื้นอ่อยอัดอั้นตันในทรวง
คนพ่ายรักเหลือบมองแล้วตรองตรึก
ความรู้สึกบาดใจอย่างใหญ่หลวง
เหมือนสูญสิ้นความหวังในทั้งปวง
น้ำใสร่วงเปื้อนหน้าชุ่มตาโรย.
-
...สุดยอดมากๆ เลยครับท่าน..เป็นบทกวี แนวที่ผมชื่นชอบมากเลยครับ
-
พนมมือคารวะท่านลุงชัย รินน้ำใจให้เสมอมา มิเคยเหือดแห้ง สมกับการเป็นกัลยาณมิตรต่อกันจริงๆ ขอคุณขอรับ
-
ไม่เข้าใจท่อนนี้เลยค่ะ กบเขียดร้องลองไนร่ายระบำ คำว่า ลองไน ในที่นี้หมายถึงอะไรคะ โดยรวมแล้วแต่งดีนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
-
ขอบคุณท่านหนูหนุ่ยเป็นที่ยิ่งที่แวะเวียนเข้ามาให้ความคิดความเห็น บทร้อยกรองชักจะหาคนเล่นได้ยากเข้าทุกวัน กระผมพยายามกระตุ้นให้
คนที่มีความรู้ คนที่มีความสามารถ มาช่วยกันสืบสานวรรณศิลป์ให้คงอยู่ตราบนานเท่านาน ข้อสงสัยของท่านคำว่า"ลองไน" เป็นแมลงประเภทจั๊กกระจั่น
น่ะขอรับ มันจะส่งเสียงร้องเวลาครึ้มฟ้าครึ้มฝน มีอยู่ทั่วไปตามป่าที่ไม่รกเรื้อนัก แทบทุกภาคแต่อาจจะเรียกชื่อไม่เหมือนกันเท่านั้นขอรับ
-
โอ้โห..ลุงชบาบานนี่แต่งกลอนเก่งมากค่ะ สัมผัส ใน นอก ครบถ้วนมากมายค่ะ
คงต้องรบกวนให้ลุงชบาบานช่วยชี้แนะสอนสั่งนะคะ ภูแมวเพิ่งเริ่มหัดค่ะแต่งได้แค่สัมผัสแบบบทเดียวค่ะ ยากเหมือนกันนะคะ
-
ด้วยจิตคารวะท่านภูแมว ที่หมั่นแวะเวียนมาสังสันท์สนทนาประสาคนชอบกลอน ช่วยอนุรักษ์แลสืบสานไว้ให้ลูกหลานกันเถิดขอรับ
เป็นมรดกของไทยแต่โบราณ ท่านภูแมวนำเผยแพร่กันบ้างสิขอรับ ส่วนคำชมมิกล้ารับไว้ เพราะไม่ได้เก่งกาจอะไร.....
-
แหม่ .... คุณชบาบาน นี่สุดยอดจริง ๆ ครับ กลอนหวานเจี๊ยบเลยครับ ชอบกลอนบทนี้มากครับ :'e:133 :'
-
ผมเป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบกลอนของท่านลุงชบาบานมากครับโดยเฉพาะการพรรณาถึงดินฟ้าอากาศ
ของท่านช่างบรรยายได้สมจริง จนรู้สึกว่าได้เข้าไปในบทกลอนของท่านเป็นตัวละครในบทของท่าน
เลยครับชอบหลายๆๆครับ ขอบพระคุณกลอนเพราะๆครับ :'e:133 :'e:133
-
ด้วยจิตคารวะ ที่เข้ามาให้กำลังใจกันขอรับ ขอบคุณมากๆจริงๆ