เพลงพักใจดอทเน็ต
สัพเพเหระ => เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ชบาบาน ที่ 25/มิ.ย./13 09:54น.
-
นอบน้อมหัตถ์นมัสการผ่านชั้นฟ้า
ยี่สิบหกมิถุนาในปีหนึ่ง
ด้วยเคารพศรัทธาอันตราตรึง
ส่งสู่ถึงท่านภู่ครูกวี
ร้อยมาลัยอักษรกลอนตลาด
ด้วยเปรื่องปราชญ์ยิ่งนักสมศักดิ์ศรี
จำเนียรกาลผ่านไม่น้อยร้อยกว่าปี
กานท์กวียังอยู่คู่แผ่นดิน
ลูกหลานไทยซึมซับรับช่วงต่อ
ร่วมเกื้อก่อสานสรรค์วรรณศิลป์
มิขาดสายเชื้อชนม์ได้ยลยิน
บรรเลงพิณขับพ้อคลอบทกลอน
ณ สวรรค์ชั้นกวีรุจิเรข
บรมเอกอัครครูอยู่พักผ่อน
ขอท่านภู่สถิตสถาพร
นิรันดรในสถานพิมานแมน.
-
ยอดเยี่ยมมากครับท่านพี่ชบาบาน ขอปรบมือให้ดัง ๆ :'e:133 :'e:133 :'e:133
-
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนห้องนี้ ขอรับ
-
พูดถึงทั่นภู่แล้ว บทกลอนที่ประทับใจต้องบทนี้
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ
-
ท่านครูภู่ปล่อยวรรคทองชุดนี้เป็นที่ประทับใจคอสุราอย่างมาก คงเป็นเพราะท่านครูก็พิศมัยสุราอยู่ไม่น้อย...
-
บทกลอนของท่านสุนทรภู่ที่ผมประทับใจมากและยึดถือเป็นต้นแบบในการเขียนกลอนครับ
พระสวมสอดกอดแอบแนบถนอม
งามละม่อมแม่อย่าหมองเลยน้องเอ๋ย
สักแสนปีมิได้ร้างให้ห่างเชย
ไม่ละเลยลืมสัตย์ปฏิญาณ
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟ้าสุธาธาร
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา
แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรณพ
พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม่เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา
เชยผกาโกสุมปทุมทอง
เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่
เป็นราชสีห์สมสู่เป็นคู่สอง
ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง
เป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป
เป็นสัจจังหวังจิตคิดถนอม
งามละม่อมมิ่งขวัญอย่าหวั่นไหว
จงโอนอ่อนผ่อนตามความอาลัย
ให้ชื่นใจเสียรู้แล้วเถิดแก้วตาฯ
-
ขอบคุณขอรับ สำหรับวรรคทองของท่านครูภู่ บทนี้ช่างอมตะนิรันคร์กาลจริงๆ ไม่มีใครทำได้ดีเท่าท่านครูภู่....