เพลงพักใจดอทเน็ต
สัพเพเหระ => เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า => ข้อความที่เริ่มโดย: ชบาบาน ที่ 12/ธ.ค./12 15:49น.
-
อุษาสางสายสิ้นไร้กลิ่นเสียง
ดอกหญ้าเพียงสะบัดส่ายระบายฝัน
เชิดชูกลีบแย้มท้าดวงตาวัน
อวดสีสันสวยใสในทิวา
แม้ต้อยต่ำกว่าใครในโลกล้วน
ใครไม่หวนคิดถึงคะนึงหา
ก็ขออยู่อย่างเขียมเจียมอุรา
แค่ดอกหญ้าต่ำเตี้ยเรี่ยพื้นดิน!!!!.
-
เคยฝักใฝ่.................ไขว่คว้า.....................ดอกฟ้าเจ้า
แต่เพราะเรา.............ต้อยต่ำ.......................ดั่งกรวดหิน
คงไม่อาจ................หมายปอง....................น้องยุพิน
วาสนา...................ชาวดิน.......................กินน้ำตา
-
ขอบคุณท่านกิตติศักดิ์ วังผาเป็นอย่างยิ่ง ที่สนใจแลเข้าใจในเชิงกวีไม่น้อย เขียนต่อไปเถอะขอรับ
-
แม้นเจ้าเป็น....................ดอกหญ้า....................ข้างถนน
ถูกผู้คน........................เหยียบย่ำ......................ใบช้ำหมอง
พี่ขอเด็ด.......................เจ้าไป........................ใส่พานทอง
ประดับไว้.......................สี่ห้อง.......................ของหัวใจ
-
ดูจะเข้าท่าเข้าทางเป็นเรื่องเป็นราวดีทีเดียว ขอบคุณขอรับ
-
แม้นใครเขา..............ชิงชัง..............ดังดอกหญ้า
แต่เจ้านั้น................มีค่า................นะรู้ไหม
อย่างน้อยก็...............เป็นยา.............สมุนไพร
รักษาใจ.................จากแผลช้ำ.........ระกำทรวง
-
..เยี่ยมยุทธ และเยี่ยมยอดมากเลยครับ คุณกิตติศักดิ์ วังผา