ถ้าคว้าชะตา เลือกสรรวิญญา เลือกกายเกิดมา เพรียบพร้อม ทุกสิ่งได้ฉันก็คงไม่อาย อับอายผู้คนเช่นนี้
เพื่อนฉันไม่มี ร่างครบสักคน แบกทุกข์หมองหม่น เจ็บช้ำกันเต็มที่ ฉันเองใช่จะมี โชคดีกว่าเพื่อนเท่าไร
*, ** ฉันเป็นคนพิการร่างกาย แล้วยังถูกทำลายหนทางสิ้นไป
ดูเถิดดวงใจ ดูเถอะดวงใจ ดูเถิดหัวใจ เสียดายที่คนร่างดี แต่มีหัวใจพิการ
มนุษย์ร่างดี แย่งยึดสังคม จากฉันและเพื่อน ไม่เหลืออะไรให้ ฉันจะอยู่อย่างไร เมื่อไม่อาจเข้าสังคม
สิ้นหนทางเดิน หมดหนทางกิน ดั่งไร้ชีวิน เพื่อนฉันเศร้าเกินข่ม ฝืนหน้าชื่นอกตรม กลับกลายฝืนใจขอทาน (*)
จะขอวิงวอน แก่ทุกทุกคน โปรดให้เมตตาแก่ฉัน และเพื่อนบ้าง ให้ฉันเดินร่วมทาง เส้นทางของผู้เกียรติ
เพื่อนฉันภูมิใจ อย่างน้อยคนไทย ก็รักคนไทย ไม่หยามและรังเกียจ รักและเป็นห่วงกัน จิตใจไม่เคยพิการ (**)