วาสนาคนจน
รุ่งฤดี แพ่งผ่องใส
ผลงาน วินัย รุ่งอนันต์
เครดิตคุณทรงศักดิ์
(http://img27.imageshack.us/img27/6903/p11007791.jpg)
http://www.4shared.com/embed/aO_G3-zV/_-__Re-master_by_popeye.html
หัวใจของใครหรือจะทานทน
เมื่อมาถูกคนที่เคยรักกันแปรปันใจ
ให้กับหญิงคนนั้น เฉิดฉันท์ลาวัลย์วิไล
มั่งมีเหนือใครเขาเลยทิ้งให้เราอกตรม
ยามจะนอน ร้าวรอนดวงจิต
เฝ้าแต่คิด ใจระบม
มองดูดาว พร่างพราว นภา
ดังดวงตา ของใครเคยหมาย ชม
บัดนี้เขาไปอ้อนออด กกกอดเกลียวกลม
กับคนสวยรวยรื่นรมณ์ เชยชิดชมกันชื่น ใจ
รักใครไม่เคยได้ดั่งใจปอง
ได้แต่เป็นรองนั่งมองเขาครองกันร่ำไป
วาสนาคนจน ทนช้ำระกำหมองไหม้
เฝ้ามองหาใคร ที่มีดวงใจ แน่ นอน
จนจึงทำเหมือนน้ำ ท่วมปาก
ช่างลำบาก ยากจะวอน
ยามจะไป เขาไม่ เคยลา
พอจะมาก็มา ไม่แน่ไม่นอน
ทำเหมือนว่าเราเป็นทาส
คอยปัดกวาด ที่นอน คนจนแม้จะมาก่อน
ก็ร้าวรอนเป็นรองร่ำไป
----------------------------------
ไม่สนคนรวย
สุเทพ วงศ์กำแหง
รักใครไม่เคยเท่าเทียมคนงาม
ไม่คิดจะถามถึงความรักคนปนเงินตรา
ถ้าหากจิตและใจเหมือนน้ำกลิ้งบนใบหญ้า
ยอมกินน้ำตา ขอทนจนกว่าสิ้นใจ
คนรวยรวยเขามีศรีศักดิ์
จะไปรักเขาอยู่ทำไม
คนดีดี ถ้ามีปัญญา
เงินจะพากันมาให้ชื่นใจ
อาจนอนหิวในบางครา หน้าไม่สดใส
โชคดีถ้ามีเมื่อใด ฟังหัวใจเต้นก็เป็นเพลง
น้องเอยน้องจงหันใจมาจอง
พี่เป็นเจ้าของแล้วมาร่วมครองรักบรรเลง
ช่วยกันแบกกันหาม ขยันกันให้ครื้นเครง
ให้คนเค้าเกรง ว่าเราคนเก่งด้วยกัน
วันเวลามักพาความสุข
ปัดความทุกข์หนีคนขยัน
ใยจะมัวคิดกลัวความจน
เราจะจนก็คนเหมือนเหมือนกัน
ไม่เคยคิดสนคนรวยหรอกเจ้าจอมขวัญ
หน้าน้องไม่งามลาวัลย์
แต่เหมือนจันทร์จ้าอยู่ในใจ
<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>