เปลี่ยนบรรยากาศมาฟังเพลงบรรเลงดนตรีพื้นบ้านบ้าง เคยไปยโสธร ร้อยเอ็ด ขอนแก่น โคราช อยู่นานที่สุดคือร้อยเอ๊ด อำเภอเมืองสรวง ครั้งที่เคยไปอยู่
เป็นเพียงแค่กิ่งอำเภอ ช่วงนั้นไปค่ายอาสาพัฒนา อยู่เกือบเดือน ผมมีหน้าที่งานมวลชน คือร้องรำทำเพลง ช่วงค่ำๆ มีกิจกรรมกับชาวบ้าน มีดนตรี เกม
กิจกรรมนันทนาการ ให้ชาวบ้านมีส่วนร่วม ดังนั้นดนตรีของชาวบ้านคือแคน พิณ โหวต เราวัยรุ่นมีกรีตาร์ เมาท์ ออร์แกน กลองทอม ฉิ่งฉาบ ชอบดนตรี
มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ถึงขั้นช่วยแบกกลอง แบกอุปกรณ์ดนตรี โดยหวังว่า ครูจะสอนดนตรีให้ แต่ได้แค่ได้เป็นนักร้องของโรงเรียน ดนตรีต้องอาศัยครูพักลักจำ
งูๆ ปลาๆ แม้วันนี้ที่บ้านจะมีอุปกรณ์ดนตรี แต่ก็เสียไปเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ ไม่ว่าจะไวโอลิน คีย์บอร์ด ซอทุกประเภท ซึง คิดๆแล้วเสียดาย มากอ้อ จะเข้อีกดัว
ที่ยังเป็นสมบัติที่ยังเหลืออยู่ เขียนมาซะเพลิน คงต้องขอบคุณพี่ฉัตรแล้ว ครับ