ก.เป็นหัวหน้าหน่วยงานแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน มีลูกน้องมากหลาย
แล้วในนั้นมี ส.เป็นลูกน้องที่เคารพหัวหน้า จะไปไหนทำอะไรจะต้องขออนุญาตเสมอ ๆ
บ่ายวันหนึ่ง ส.กุลีกุจอเข้ามา
ส : นายครับผมขออนุญาตไปเผาหญ้า
ก.: ไปตอนนี้เลยหรือ เอ้าผมฝากปัจจัยใส่ซองช่วยทำบุญด้วย
จรบพนมมือหนีบซองเหนือหัวแล้วยื่นซองให้ ส.รับมาแบบ-งง ๆ แล้วจากไป
บ่ายอีกวันต่อมา ส.เข้ามาอีก
ส. : นายครับผมขออนุญาตไปเผาหญ้า
ก. : เอ้าเมื่อวานคุณไปเผาแล้วไม่ใช่เหรอ
ส. : ครับ แต่เมื่อเช้าผมเสียหญ้า(อีสาน=ดายหญ้า)กองไว้ เห็นแดดดีเลยจะไปเผา
ก. : อึมมม งั้นเมื่อวานผมเข้าใจผิดคิดว่าคุณไปฌาปนกิจย่าที่เป็นญาติผู้ใหญ่
ส. : ไม่ใช่ครับ ผมไปเผาหญ้าแห้งที่กองไว้ข้างบ้าน
ก. : อ๋อ ผมเข้าใจผิด งั้น......ขอซองทำบุญคืน
ส. : @#$%#$&@ (บ่นเล็ก ๆ แปลว่า....ใครที่ให้แล้วเอาคืน มะรืนนี้ แง็ก ๆๆๆ)
