สัพเพเหระ > ขำขัน คลายเครียด

ขำขัน...ใครเจ๋งกว่า

(1/2) > >>

จ้อง:

กาลครั้งหนึ่ง มีชายสามคนนั่งเครื่องบินจะไปไหนกันก็ไม่รู้
แต่ละคนมาดเท่มาดดีคุยกันเสียงดัง

คนที่ 1 > นี่ถ้าผมโยนแบงค์ร้อยลงไป พวกชาวบ้านคงวิ่งแย่งกัน แล้วพวกเขาจะคิดถึงผม
คนที่ 2 > ผมจะทิ้งใบละห้าร้อยลงไป พวกนั้นคงวิ่งไล่แยงเก็บ แล้วพวกเขาจะคิดถึงผมมากกว่า
คนที่ 3 > ผมล่ะไม่เคยหว่านแบบนั้น ผมโยนแบงค์พันเป็นกล่อง ๆ ลงไป
            พวกนั้นคงตาโตแย่งกัน แล้วพวกเขาจะคิดถึงผมมากกว่าใคร

ทั้งสามคนก็หัวร่อชอบใจในความใจป้ำเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของพวกเขา
พลันก็มีเสียงนักบินสอดแทรกขึ้นมา

นักบิน > นี่ถ้าผมดิ่งพสุธาสละเครื่องบิน
           พวกชาวบ้านก็คงคิดถึงผมมากถึงมากที่สุดเรยยยย

ชายสามคน > ฿@#$&

 :'e:39

พี:
คงแน่นอนครับ คนจะพูดถึงไม่ขาดเลยเชียวแหละ  :'e:82

ภุชงค์:
บอกได้เลยครับว่าถ้านักบินทำอย่างนั้นจริงๆทั้ง 3 คนไม่มีโอกาศได้โยนแบงค์อะไรเลย..โห..น่าสงสารจัง ไม่ได้มีโอกาสโม้อีกเลยยยย :'e:132

พรรณราย:
ขำขำเรื่องนี้น่าจะสะท้อนสังคมนิด ๆ
สามคนนั้นพอได้ยินนักบินบอกสละเครื่องบินคงหนาวเข้ากระดูกดำเรย  อิอิอิ

 :'e:95
 

ฉัตรเจริญ:
คุณ"จ้อง" เล่นสละเครื่องบินเลยเรอะ   ใจเด็ดแท้

:'e:39

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป