บทกลอน คำคม จากนิยายกำลังภายใน

[ภูฤดี]

• PM

ความคิดคืออะไร

ท่านกระทำผิดประการหนึ่ง ท่าน "คิด" ว่าจะไม่ "คิดถึง" มัน
ท่านรักคนผู้หนึ่ง คนผู้นั้นทอดทิ้งท่าน ท่านสาบานว่าจะไม่ "คิดถึง" คนผู้นี้อีก

...แต่ทุกครั้ง
ที่ท่านโดดเดี่ยวลำพัง พลิกกระสับกระส่าย นอนไม่หลับ
เรื่องที่ท่านไม่อยากคิดถึง คนที่ท่านไม่อยากนึกถึง จะวนเวียนอยู่ในสมองท่านในบัดดล

มนุษย์เหตุใดจึงคิดถึงเรื่องที่ไม่สมควรคิด นี่ใช่เป็นหนึ่งในความเศร้าของมวลมนุษย์หรือไม่

[ภูฤดี]

• PM

กระบี่ที่ฆ่าคนเพียงนับเป็นอาวุธคมกล้า
กระบี่ที่อโหสิถืือเป็นเทพศัสตรา

จูกัวะซิงแซ กล่าวกับ มังกรเก้าปรากฎเช็กเสียวเซียง
ในสี่ยอดมือปราบ ตอน ฝ่าความตาย งานเขียนของ อุนสุยอัน

[โชค นรา]

• PM

ทั้งคุณหมอภู ทั้งคุณแหน่ง ล้วนเป็นผู้ชำชองหนังจีนแห่งยุค นับถือ นับถือ  :'e:133 :'e:133 :'e:133  ไว้มีโอกาสจะมาร่วมขบวนด้วยครับ ตอนนี้นึกรัยไม่ออก แบบความจำมันเริ่มถดถอยแล้วครับ ... ขอบคุณสำหรับสาระดี ๆ ครับ  :'e:92

[สหัสวรรษ]

• PM

สวัสดีครับทุกท่าน
อ่านข้อความของคุณภูฤดูเกี่ยวกับเรื่องกระบี่เผด็จศึกแล้วก็ให้นึกถึงความหลัง เรื่องนี้ถือเป็นเรื่องแรกที่ผมซื้ออัพเดทกับหนังสือออก(ราวปี2518) นอกนั้นจะซื้อรุ่นตกรุ่นมาหมดตอนนั้นหนังสือรุ่นอัพเดทปกอ่อนจะขายเล่มแรกรุ่นทดลองอ่าน1.50บาท ส่วนเล่มถัดไปจะเล่มละ3.00บาท ว.ณเมืองลุงก็จะเป็นของประพันธ์สาส์น ส่วนน.นพรัตน์จะบันดาลสาส์น โดยมากผมจะชอบว.ณ เมืองลุงมากกว่า แต่พยามยามอ่านเรื่องแรกจอมมารมือโลหิต ไม่จบซักที กลับไปอ่านจบเรื่องแรกเรื่องหุบเขาเลือดของน.นพรัตน์แทน ส่วนคำคมสำนวนกำลังภายในเท่าที่นึกออกก็คือ
"วาดเสือวาดมังกรยากจะวาดกระดูก"
"บุรูษมีบ้างมิอาจทำ มีบ้างมิอาจไม่ทำ"
"ใจแคบมิใช่วิญญูชน ไร้พิษใช่ชายชาติ"
"ตัวมันเองไม่ผิด แต่ผิดที่มีหยกติดตัว"
เบาะเท่าที่พอนึกได้ก่อน

[อาคม ดอนเมือง]

• PM

 บทกลอนและก็คำคมจากนิยายกำลังภายในที่ทุกท่านนำมาวางนับว่ามีค่าต่อข้าพเจ้ายิ่งนัก
แต่ก่อนเมื่อวัยเยาว์ผมเองก็เคยลุ่มหลงอ่านจนถึงตีสอง เรื่องแรกที่อ่านคือ ธรณีประลัย แปล
โดย ว ณ เมืองลุง ส่วนคำคมจากเรื่องนี้เท่าที่จำได้รู้สึกจะเป็นคำว่า หัวร่อมิออก ร่ำไห้มิได้
ต่อมาก็มีเรื่อง อินทรีผงาดฟ้า ของ น นพรัตน์ เรื่องนี้ติดตามอ่านจากนสพ.ไทยรัฐ คำคมที่
กินใจจากเรื่องนี้มีเยอะแยะแต่จำมิได้ซะแล้วจำได้แต่ตอนที่พระเอกของเราซึ่งเริ่มจะแตกเนื้อหนุ่ม
พอเจอสาวสวย(ไม่แน่ใจว่าเป็นนางเอกหรือเปล่า)เขาจะบรรยายว่า หัวใจของปึงน้อยก็โบยบิน
(จำผิดขออภัย) ถ้าท่านใดมีคำคมจากนิยายเรื่องอื่นๆกรุณานำมาแชร์กันด้วยนะครับ ขอบคุณครับ

[ภูฤดี]

• PM

บทกลอน มองจันทร์ใจล่องลอย ของจอมกวีเตียเก้าเล้ง สม้ยราชวงศ์ถัง(พ.ศ.๑๑๖๐ - ๑๔๕๐)

จันทร์กระจ่างกลางสมุทร

สุดขอบฟ้าร่วมยามนี้
 
คนรักตัดพ้อใต้ราตรี
 
ปั่นป่วนฤดีคะนึงหา

เทียนดับประกายราตรีนวลปลั่ง

น้ำค้างพร่างพรมภูษา

มือเรียวงามหยิบยื่นให้

ยังฝันใฝ่ความหฤหรรษ์

วิกาลยาวนานว้าเหว่ มีแต่จันทร์กระจ่างสาดส่องเป็นพันลี้
สุดขอบฟ้าอยู่เป็นเพื่อน ความคะนึงหาผูกมัดจิตใจ ไหนเลยข่มตาหลับใหลได้
ดับเทียน..เนื่องเพราะประกายราตรีกระจ่างจ้าอยู่แล้ว
น้ำค้างพรมพร่างเพราะคนอยู่นอกเคหะสถาน ยืนจับเจ่าอยู่กลางวิกาล
รัตติกาลดาวเดือนเกลื่อนฟ้า... ยอมกรำน้ำค้างเืพื่อผู้ใด..

ขอบคุณ ข้อมูลจากนิยายกำลังภายใน มฤตยูแก้วผลึก บทประพันธ์ของ อึ้งเอ็ง ถ่ายทอดเป็นภาษาไทยโดย น.นพรัตน์

[ภูฤดู ปักซัว]

• PM

อิสตรีนางหนึ่งหากคิดเป็นภรรยาอันเลอเลิศ ได้รับคำชมเชยจากทุกผู้คน
ขณะอยู่เบื้องหน้าสหายของคู่หมั้นหมายหรือสามี
ใบหน้าสมควรประดับด้วยรอยแย้มยิ้มตลอดเวลา

(จับอิดนึ้ง เล่ม 2 น. 613)