รูปภาพเกี่ยวข้องกับบทเพลง > มาต่อเพลงกันเถอะ
บทเพลง...และเรื่องราวของ...สุเทพ วงศ์กำแหง
ภูแมว:
ด้วยความยินดี และขอบคุณ คุณจรีพร เช่นกันค่ะ :'e:92 :'e:78
--- อ้างจาก: จรีพร ที่ 28/ก.พ./16 22:37น. --- ขอบคุณค่ะ คุณภูแมว เดี๋ยวไปแก้ไขค่ะ
--- End quote ---
จรีพร:
เครดิต : คุณdaorueng3000 และ youtube
เพลง "ลำพูน รำพึง"
คำร้อง : ศรีสวัสดิ์ พิจิตรวรการ
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน
ผู้ขับร้อง : สุเทพ วงศ์กำแหง
ลำพูนรำพึง
คร่ำครวญคะนึง ถึงเธอเพ้อพาไป
รำพึงรำพัน ฝันใฝ่
สู่แดนใจ อาลัยทรวงห่วงหากัน
แดนจามเทวี
ยอดราชินี โสภีเพี้ยงเพ็ญจันทร์
วิญญาณนางยัง ขลังมั่น
จึงเสกยันต์ ฝันเราให้ รักภักดี
หริภุญชัย
วิหารใจ ในทรวงเศร้านี้
ยังร่ายร่ำ คัมภีร์
สวาทไมตรี ที่หนองช้างคืน
ลำพูนรำพึง
คร่ำครวญคะนึง ถึงเราเร้ารมย์รื่น
ฤดีเราดาล หวานชื่น
ดื่มกินกลืน ขวัญรมย์รื่นนิรันดร
:'e:135 :'e:135 :'e:135
จรีพร:
เครดิต : คุณ daorueng3000 และ youtube
เพลง "คนธรรพ์เทพี
คำร้อง/ทำนอง : ?
ผู้ขับร้อง :สุเทพ วงศ์กำแหง
ใจพี่ตรอม เพียงกลิ่นหอมนวลปราง
ชื่นชมชิดเชยไม่จาง กลิ่นปรางยังซาบซึ้งวิญญา
จากไปพาแสนตรอมตรมระกำ
ด้วยเธอดังฟ้าสูงไกล เรายากไร้ต้อยต่ำ
ปองหมายรักนำบำเรอ ใฝ่เผยอ ต้องมากลุ้มใจนั่งเศร้า
จิตประหวัดองค์เทพี ยามราตรีจึงซมเซา
กรีดเพลงเร้าชวนเศร้าทวี เหม่อมองวิมานฉิมพลี
เหมือนจะมีบัญชามาให้เราคอย
เพลงแว่วครวญ ชวนสุดเฝืนตื้นตัน
ด้วยเป็นเพราะพิณคนธรรพ์ กล่อมสวรรค์พาสุขสันต์ราตรี
โอ้...เทพีนั้นคงเพลินฤทัย
อาจลืมตัวฉันนั้นไปคงคลั่งไคล้พิณนั่น
ตัวฉันหลงคอยลอยลม อกตรมได้ชมแต่เพียงกลิ่นปรางเจ้า
ดั่งหิ่งห้อยคืนมีจันทร์ คงตัวมันดังตัวเรา
โง่งมเงา ดังแห่งตำรา นี่บุญหรือกรรมนั้นพา
หลงให้มาคอยปองมองแต่เทวี
:'e:135 :'e:135 :'e:135
ชัช:
วันนี้ขอฟังเพลง เพลง "อยู่เพื่อคอยเธอ" ก่อนครับ ขอบคุณครับ ที่นำเพลงของสุเทพ ฯ
จรีพร:
[/youtube]
เครดิต : คุณshin zoran และ youtube
เพลง "อาลัยเจ้าทุย"
คำร้อง/ทำนอง : ?
ผู้ขับร้อง : สุเทพ วงศ์กำแหง
ไม่อยากมองตา ไม่อยากดูหน้า ทุยเลย
โอ้...ทุยเจ้าเอ๋ย เรานั้นเคยอยู่ร่วมกัน
ทุยจ๋า...กรรมมาพรากทุย กับฉัน
เหลือที่จะกลั้น ความโศกศัลย์ ครวญหา
แต่ก่อนทุยเคย แต่ก่อนทุยเคย ช่วยฉัน
ต่างเคยผูกพันไถนาด้วยกันเรื่อยมา
บัดนี้...ไม่มีอีกแล้วทุยจ๋า
เขายึดเขาคร่าผืนที่นาฉันไป
หมดแล้ว...ไม่มีเหลือแม้สักสิ่ง
กรรมของเรายิ่ง ฉันเลี้ยงทุยจริง มิได้
เมื่อถึงคราว ที่เขามาเอาทุยไป
ฉันสุดอาลัย เพราะรักใคร่ทุยมากล้น
ป่วยการอ้อนวอน ป่วยการอ้อนวอน ใคร...ใคร
ไม่มีผู้ใด ที่ไหนเห็นใจเราจน
แหงนหน้ามองฟ้า มิให้น้ำตาร่วงหล่น
กัดฟันมองทุยอีกหน ก่อนที่คนเขาเอาทุยไป
:'e:135 :'e:135 :'e:135
นำร่อง
[0] ดัชนีข้อความ
[#] หน้าถัดไป
[*] หน้าที่แล้ว
Go to full version