รูปภาพเกี่ยวข้องกับบทเพลง > มาต่อเพลงกันเถอะ

บทเพลง...และเรื่องราวของ...สุเทพ วงศ์กำแหง

<< < (55/147) > >>

นิคม ชลบุรี:
เพลงยอดดรุณี เป็นเพลงที่เก่ามาก และหาฟังยากมาก ขอเก็บไว้ฟังนะครับ ขอบคุณมาก

นิคม ชลบุรี:
เพลงยอดดรุณี เป็นเพลงเก่ามาก และหาฟังยาก จีงขอเก็บไว้ฟังนะครับ ขอบคุณมากครับ

จรีพร:
https://www.youtube.com/v/DSy4lLYqpdI?hl
เครดิต : คุณเพลินเพลงลูกกรุง (รวมเพลงลูกกรุงที่เพราะที่สุด)และ youtube
 
เพลง "ดาวลอย"   

คำร้อง/ทำนอง : พยงค์ มุกดา
ผู้ขับร้อง :  สุเทพ วงศ์กำแหง

พอเธอเป็นดาว สกาวก็ลอยฟ้า
ทอแสงนวลจ้า สูงสง่าสุดตาแลดู
กระท่อมรักเก่า ที่เราเคยชิดชื่นชู
กลายเป็นรังหนู ที่เธอทนอยู่ไม่ไหว

พอเธอเป็นจันทร์ ก็พลันติดปีกบิน
ลืมเชื้อลืมถิ่น แม้จนกลิ่นติดตัวครัวไฟ
ลืมผัวลืมลูก ที่เป็นพันธะผูกใจ
โผผินบินไป สู่ในมนต์ขลังเสียงสังข์เสียงแตร

ลืมผักน้ำพริกปลาทู
ลืมกลิ่นประดู่ ทิ้งพี่ให้เป็นผู้แพ้
ลืมซิ่นไทยไปหลงผ้าแพร
ทิ้งความจริงแท้ เพลินอยู่กับคำเยินยอ

ลงเอยกันที อโหสิกรรมไว้
ชืวิตทางใหม่ น้องจงได้ดั่งปองเถิดหนอ
พอล้างคาวสิ้น โบกบินเฉิดฉายให้พอ
วิมานป้อยอ ขุดล่อคนหลง เจ้าจงระวัง 


:'e:135 :'e:135 :'e:135

จรีพร:

https://www.youtube.com/v/67m8jzFGjcQ?hl 
เครดิต : คุณAphirakchuchai78 และ youtube


เพลง " ใจนาง"  

คำร้อง :ส.สุวรรณทัต
ทำนอง :มนัส ปิติสานต์
ผู้ขับร้อง :  สุเทพ วงศ์กำแหง

เธอเกิดมา
เพื่อคนพะนอ ก่อเวรสวาท
โถ...น่าอนาถ ไม่หวาดหวั่นฟ้า
จะผ่าแหล่งทรวง

เที่ยวใฝ่เสนอ เพื่อใคร่สนอง
ความต้องการทั้งปวง
ไม่เคยแหนหวง เพียงลุล่วงอารมณ์
พอสมแก่ใจ

นางบาปใจ
ไม่อายฟ้าดิน สิ้นอายทุกอย่าง
สวรรค์มืด ไม่เคยจืดจาง
ห่างเธอได้ไซร้

รสสวาทจากฉัน มันไม่ซาบซึ้ง
ซึมซาบซึมถึงใจ
นอกจากความตาย รสสวาทสุดท้าย
ให้สวาทแด่เธอ  


:'e:135 :'e:135 :'e:135

จรีพร:

เครดิต : คุณsira tuang และ youtube

เพลง "รักเธอกว่าล้านบาท" 

คำร้อง/ทำนอง : ทวีพงศ์ มณีนิล
ผู้ขับร้อง :  สุเทพ วงศ์กำแหง

ตายแล้วเกิด เกิดใหม่ให้เหมือนผู้ชาย
แล้วเธอจะหาย ใจน้อยในชายเจ้าชู้
ที่เขามีใหม่ เขาถือทางผ่านโก้หรู
ก็อย่าง ๆ ที่รู้ เช้าตรู่ต้องกลับรังตน

แกงถ้วยเก่า ตักกินเคยลิ้นมานาน
ทั้งมันเค็มหวาน อุ่นซ้ำน้ำแกงยิ่งข้น
แล้วแกงถ้วยใหม่ ไหนจะอร่อยเลอล้น
ก็ตักกินเพียงหน พอเหลือทนก็วนถ้วยเก่า

สมควรกันหรือ ที่เธอจะถือโกรธแค้น
เศษหนึ่งส่วนแสน เพชรทองแลกกันก็เขลา
ของดีมีค่า ลายครามคือของยิ่งเก่า
คงมีชายที่มัวเมา เขาจึงกล้าลืมเรือนชาน

เมินเสียเถิด จะให้ฉันทิ้งเธอไป
ให้ตายดีไหม ใจฉันได้ลืมนงคราญ
ถึงเอาเงินบาท ถมกองสักกี่สิบล้าน
ฉันก็ไม่ต้องการ เปรียบประมาณค่าเธอไม่ได้



:'e:135 :'e:135 :'e:135

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป

[*] หน้าที่แล้ว

Go to full version