นิมนต์พระพยอม มาเล่าเรื่องตาหลกให้พวกเราฟังดูล่ะกัน
แท๊กซี่บางคน อาตมานั่งไปด้วยแล้วรำคาญ
มันขี้โมโห หงุดหงิดทั้งวัน วันนั้นนั่งจากหมอชิต
ไปโรงพยาบาลศิริราช มันด่าคนไปตลอดทาง
ไอ้คนนั้นขับไม่ดี ไอ้คนนี้เฮงซวยขับช้า ไอ้บ้านี่ตัดหน้า
ไอ้เปรตนี้หยุดไม่เปิดไฟเลี้ยว มันพูดแต่ว่าแปลกจริง.....
แปลกจริง...... แปลกจริงทางม้าลายมีไม่ข้าม...
แปลกจริง เวลาจะเลี้ยวทำไมไม่เปิดไฟเลี้ยว..
แปลกจริง ที่ห้ามจอดดันทะลึ่งจอด
อาตมาทนรำคาญไม่ไหว ใกล้ถึงศิริราชแล้ว
อาตมาถามว่า คุณขับรถมากี่ปีแล้ว...หลายปีแล้วครับ
ปีหนึ่งๆมีคนมายั่วทำให้โกรธอย่างนี้บ่อยไหมครับ.......
บ่อยครับ..วันหนึ่งหลายสิบครั้ง...
อาตมาก็เลยบอกว่า มันมีบ่อยๆวันละหลายสิบครั้ง....
มันจะแปลกยังไง ของแปลกมันต้องนานๆเกิดครั้งหนึ่ง
วันนี้เกิดบ่อย ๆ ยังตวาดอยู่ได้ว่าแปลกจริง...แปลกจริง..
อยู่นั่นแหละ มันน่าจะบอกว่า เออ....ธรรมดาจริง..
บ่อยจริงมากกว่า.....

สาธุ!