สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

ด้ามชวานรานร้าว

(1/1)

ชบาบาน:
โอ้...น้ำตา รินปรี่กี่หมื่นครั้ง
เลือดไทยหลั่งหยาดย้อยกี่ร้อยหน
ชีวิตไทยลับลามากี่คน
จะเวียนวนอย่างนี้กี่ปีเดือน

ธงชาติไทยสามสีมิเคยแห้ง
เลือดสีแดงมัวหมองต้องแปดเปื้อน
ความโอหังไร้เมตตาเข้ามาเยือน
ถูกหรือผิดลางเลือนด้วยอารมณ์

ปลายด้ามขวานรานกิ่วเป็นริ้วร้าว
มันโน้มน้าวศาสนามาทับถม
อ้างนั่นนี่ไล่รุกปลุกระดม
ป่วนสังคมจนบ้าคลั่งและพังภิณฑ์

เลือดไทยเอยทั้งหมดสุดหดหู่
ความร่วมหมู่ร่วมชาติพินาศสิ้น
สุดสมเพทเวทนาน้ำตาริน
เมื่อแผ่นดินร้อนร้าวรานด้ามขวานไทย

ไปดีเถิดลูกหลานผู้หาญกล้า
เฝ้ารักษาจนชีวีพิตักษัย
พลีร่างกายแม้ย่อยยับดับสิ้นใจ
เพื่อธำรงชาติไทยนานเท่านาน!!.

...อุทิศแด่ดวงวิญญาณผู้กล้า ทหาร ตำรวจ อ.ส. ผู้ปกป้องแผ่นดินด้วยชีวิต...

ป้ารัตน์:
นักกวีคนนี้เก่งนะค่ะ แต่งกชอนได้สำผัสดีมากค่ะ อ่านแล้วทำให้รักชาติขึ้นมา

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ