สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

"หนาวเหน็บในดวงจิต"

(1/3) > >>

เซี๊ยะ(นพดล):
       ลมหนาวพราว   หนาวเหน็บ    ในดวงจิต

ให้หวลคิด   รักหนึ่ง    ซึ่งเคยผ่าน

เคยผูกรัก   สลัก      ในดวงมาลย์

รักเคยหวาน   ซ่านใจ    ไม่ลืมเลือน


      แม้จะผ่าน     ล่วงวัน    นั้นนานแล้ว

ยังไม่แคล้ว    จากใจ     ใครจะเหมือน

รักเคยสุข    กลับทุกข์    รักบิดเบือน

วันผ่านเดือน   เคลื่อนปี     มีแต่จำ


       แปลกจริงหนอ     ก็ใจ     ใยยังเก็บ

ความร้าวเจ็บ        ขื่นขม     ตรมสุดช้ำ

หรือคงเป็น       ด้วยเวร      เก่าเคยทำ

จึงใช้กรรม      ชาตินี้     แทบวางวาย


      จำต้องอยู่    อย่างผู้     เจียมตัวใจ

ไม่รักใคร       ตอกย้ำ    ช้ำได้หาย

ขอพักจิต     พักใจ      และพักกาย

จวบวันตาย   ขออยู่     แต่ผู้เดียว


 :'e:131   :'e:131    :'e:131    :'e:131    :'e:131    :'e:131    :'e:131

เซี๊ยะ(นพดล):
ขอมอบ"กลอน" ที่แสนเศร้า  รับลมหนาว

เคยปวดร้าว    รักสุดขม    ถมดวงจิต

ใคร่อยากฝาก   แด่เพื่อนกลอน    โปรดพินิจ

มาช่วยคิด    แต่งบทกลอน      คลายทุกข์ใจ


ไม่อยากเห็น "ห้องกลอน" เงียบเหงาจนเกินไป กระผมจึงขอนำเสนอบทกลอนที่ผมแต่งจากใจให้เพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆ
ที่เป็น "นักกลอน" ช่วยเข้ามาร่วมแสดงความคิดเห็น หรือร่วม แต่งกลอนใน "แนวเศร้ารันทด" รับ "ลมหนาว" กันครับผม

น้องเบส เชียงราย:
อ่านกลอนเศร้า เคล้าน้ำตา  พาใจแป้ว
ให้เห็นแล้ว ซึ่งความหลัง ยังห่วงหา
รักไม่ได้  สลายไป  กับเวลา
ยังตามมา  หลอกหลอนจิต  ไม่ผิดกัน

ตัวผมนี้ ไม่มีคำ ประโลมปลอบ
ความรักชอบ เกิดที่ใจ  ใช่ความฝัน
ยิ่งรักมาก  ย่อมช้ำมาก เมื่อจากกัน
ต่อจากนั้น คงต้องทน  ทรมาณ

จะขอเป็น กำลังใจ ให้ข้ามพ้น
ความอดทน เป็นที่ตั้ง อย่างอาจหาญ
วันเวลา  รักษาใจ  อีกไม่นาน
ให้พบพาน  รักครั้งใหม่  ในเร็ววัน

จงยืนขื้น  ด้วยสองขา อันอ่อนล้า
เราจะพา  ท่านประสพ  พบสุขสันต์
ด้วยความรัก  ดั่งพี่น้อง  ท้องเดียวกัน
จะผ่านวัน  ทรมาณ  สังหารใจ

chomm:
มาเป็นกำลังใจให้ทั้งสองท่านเลยค่ะ  แต่งกลอนได้ความรู้สึกจริงๆค่ะว่ารู้สึกกันยังไงบ้าง

เซี๊ยะ(นพดล):
ขอขอบใจ   ได้ "น้องเบส"   มาปลุกปลอบ

อีกทั้งมอบ    ความหวังดี    มีมากแสน

ความปวดร้าว    ได้บรรเทา    เศร้าคลอนแคลน

เปรียบเหมือนแม้น    ได้น้ำทิพย์    ชะโลมใจ



อ่านบทกลอน     ที่ "น้องเบส"   บรรจงแต่ง

ค่อยมีแรง     ลุกสู้ต่อ     พอสดใส

จะขอลืม     เรื่องเก่าๆ   เคยหม่นใจ

เป็นคนใหม่    ที่อยู่ได้   ด้วยตัวเอง


ยังไม่ขอ    รักใคร    ในตอนนี้

จะขออยู่    ด้วยแรงใจ   ไม่หวั่นเกรง

ขอแค่มี    เพื่อนพ้อง   และเสียงเพลง

ร่วมบรรเลง   สู้ต่อไป   โชคชะตา


ไม่หวังแล้ว   รักใหม่    ดูหมดหวัง

ด้วยขอตั้ง    ใจอยู่    ด้วยสองขา

อีกสองมือ    ดิ้นรน   ไม่นำพา

ขอร้างลา   เป็นทาส   รักของใคร

 

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป