เพลง "มัสยาหลงเหยื่อ"
คำร้อง/ทำนอง : ไพบูลย์ บุตรขัน
ผู้ขับร้อง : ลัดดา ศรีวรนันท์
แสนสงสารหมู่มัสยา ที่พากันหลงเหยื่อ
ถูกพรานเบ็ดเบื่อ อ่อยเหยื่อหย่อนทิ้งลงมา
เพียงพรานต้องการ นงคราญหมู่มัสยา
หย่อนเบ็ดเหยื่อเงินตรา ล่อหลงพากันเหลิงลืมตน
แสนสงสารสุดทางจะหนุน ดรุณที่ยังอ่อน
ถูกเงินเกี่ยวหย่อน จากคอนไปแล้วเสียคน
ปลากินเหยื่อดี จึงมีพรานทุกแห่งหน
หย่อนเบ็ดลงสายชล ตกเสียจนปลาหมดลำคลอง
หมู่มัสยานารีนี้เอย เปรียบเปรยเหมือนปลา
เป็นเหยื่อกามา ต้องพาหม่นหมอง
หลงเหยื่อเงินตราน้ำตาตกนอง มักครองอกตรม
ระทมใจเจือเพราะเหยื่อของพราน
แสนสงสารแต่ยังไม่สาย จะกลายเป็นปลาปล่อย
เก็บใจหนักหน่อย อย่าปล่อยให้หลงซมซาน
จงมองให้ดี ใครมีเหลี่ยมมาอ่อนหวาน
ก็จงดูนานๆ ถ้าแม้นพรานจงหักเบ็ดเลย
:'e:7 :'e:36 :'e:77 :'e:36
หัวข้อ: มัศยาหลงเหยือ ลัดดา ศรีวรนันท์ (อ่าน 2327 ครั้ง)
