สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

ขอโทษและขอบคุณ

(1/1)

อภัย:
ขอโทษและขอบคุณ

โลกนี้หนออยู่ยากกว่าที่คิด
ทางชีวิตขรุขระกว่าที่เห็น
ใจคนดำอำมหิตกว่าที่เป็น
น้ำใจไมตรีเร้นจากสังคม

โลกตัดสินเธอควรคู่กับผู้อื่น
ที่เธอยืนเดินข้างอย่างเหมาะสม
โลกประนามดอกไม้ในอาจม
บัวแม้เกิดแต่ตมก็บานงาม

ขอโทษที่พาเธอมาลำบาก
บนเส้นทางทุกข์ยากมากขวากหนาม
ความหิวเป็นเพื่อนสนิทคอยติดตาม
สังคมถามหยามเหน็บให้เจ็บมาน

โลกคือแดนสวรรค์ของใครเล่า
แต่กับเราราวกะแดนประหาร
วันคืนเวียนลงทัณฑ์ทรมาน
กร่อนวิญญาณนักสู้ให้ลู่ราน

บางครั้งที่ฉันท้อแทบถอดถอย
มีมือน้อยกุมกอดสอดประสาน
แววตาที่เชื่อมั่นเช่นวันวาน
เป็นพลังฮึดหาญพ้นผ่านวัน

ขอบคุณที่ร่วมทางอย่างแกร่งกล้า
แล้วสักวันข้างหน้าต้องถึงฝัน
ขอแววตายังยิ้มสู้ฝ่าฟัน
แม้โลกันตร์ขวางหน้าจะฝ่าไป.
___________
พอ ๒๑ ม.ค. ๒๕๕๙

ชบาบาน:
ลีลาสีสันดีมากทีเดียว เข้ามาอีกนะขอรับ
ช่วงนี้สมาชิกมีแนวคิดดีๆเขียนมาไม่น้อย

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ