เดินทางจากบางกอก ตอนประมาณสามทุ่มของคืนวันที่11 ธันวาคม เพิ่งมาถึงตอนเช้าวันที่ 12 ธันวาคม 2554 รถทัวร์เย็นมาก โชคดีเที่ยวนี้เก้าอี้ที่ผมนั่งรถวีไอพี เที่ยวนี้
ด้างซ้ายมือของผมว่าง วางมือไม้ได้ถนัด ขาเข้ามาบางกอก ข้างๆ มีผู้หญิงนั่งข้างๆ นานๆ นั่งรถทัวร์ ความเปลี่ยนแปลงมีมากขึ้นเช่นมันปรับที่เหยียดเท้า ถึงสามส่วน ผมชินเฉพาะ
ปรับเอนขึ้นลง เชยมากขอยอมรับแบบไม่อาย หนักกว่านั้นเขามีจอทีวี(คอมพิวเตอร์ ) พร้อมให้หูฟังมา แต่ไม่แนะนำ คนข้างๆ เขาเปิดดูหนัง ผมมองตาปริบๆ ชำเลืองมองคนข้างๆ
เขาเสียบแจ๊ครูไหนไม่ทราบ ข้างๆด้านซ้ายมือ คิดว่าคงเป็นตำรวจ เพราะเสือหนาวมีตัวหนังสือว่า ตำรวจภูธรภาค7 ตลอดทางผมหลับจนถึงสลกบาตร จ. กำแพงเพชร ลงมาซื้อ
ของฝากให้เพื่อนๆ พักผ่อนประมาณ 20 นาที รถก็เคลื่อนตัว ตอนหลังรอรถที่หมอชิต รู้สึกหงุดหงิดกับทหารเกณฑ์ประมาณ 5 คน เอาเหล้ามากินส่งเสียงดังไม่เกรงใจใคร..
ที่นี่พลุกพล่าน แม้ผมจะเคยได้ชื่อว่าเป็นคนบางกอกตามหลักฐานบัตรประชาชน แต่วันนี้ กลับมาเป็นคนต่างจังหวัดเหมือนเดิม วันนี้มาถึงบ้าน หลับพักผ่อนสองชั่วโมง พร้อม
ที่จะทำงานต่อในวันพรุ่งนี้ เพลบงชุดนี้ไม่เคยฟัง แต่บางเพลงคุ้นๆ ชื่อเพลง อาทิ ฝนตกรถติด มอง เทพธิดาเทวี ขอบคุณ คุณมอส อย่างสูงครับ