สัพเพเหระ > เป็นนักเลงกลอนอย่านอนเปล่า

อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

(1/1)

อภัย:
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
คำเทศนาผ่านหูเป็นร้อยหน
ไม่เคยซึ้งถึงทรวงดวงกมล
เท่าถูกคนร้อยเล่ห์ลวงครั้งเดียว

อนิจจัง-รักเอ๋ยเคยพรอดพร่ำ
ให้ชื่นฉ่ำชั่วคราวประด๋าวประเดี๋ยว
ครั้นรักจางตาลแท้กลับแปรเปรี้ยว
แม้เพียงเหลียวมองสักครั้งยังไม่แล

ทุกขัง-ด้วยขังทุกข์ไว้ในอก
เพลิงนรกสุมก่อคนตอแหล
เขาแทงหนึ่งเราซิซ้ำจำเจแจ
เป็นร้อยแผลพันฟกในอกตน

วานวิรุณไห้ร้องจากท้องฟ้า
ฝากน้ำตาหยาดสุดท้ายกับสายฝน
ลืมหมดแล้วเยื่อใยในกมล
ลืมแล้วคนรูปงามไร้น้ำใจ.
__________
พอ ๐๓ มิ.ย. ๒๕๕๘

ชบาบาน:
เยี่ยมขอรับ หักมุมได้ไพเราะ เอาอีก

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ