ก่อนเราเคยเป็นทั้งเพื่อนและคนรัก ผูกพันยิ่งนักทั้งกายและใจ
ถ้ามีเธอ อยู่ที่ไหน จะมีฉัน ยืนอยู่ใกล้ เธอทุกครั้ง
แต่ไม่นาน ที่ผ่านมานั้น เธอทำกับฉันเหมือนคนไม่เคย คบกันเลย
*ไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง ไม่มีสิทธิ์จะฟ้อง
เห็นใจเราเป็นสิ่งของ ที่ลองใช้ แล้วขว้างทิ้งไป
มันเจ็บปวดเพียงไหน แล้วใครจะไปทนไหว
ฉันจะรวบรวมเศษใจที่เธอทิ้ง ของฉันไว้ ไปจากเธอ
สิ้นความผูกพัน ของเธอกับฉัน ตัดใจไม่ทันเพราะลืมไม่ลง
ใจของเราที่เคยลุ่มหลง ละเอียดเป็นผง เพราะโดนเธอขว้าง ด้วยมือของเธอ
ใจของเราที่เคยลุ่มหลง ละเอียดเป็นผง เพราะโดนเธอขว้าง ลงพื้นดิน
ไม่อยากให้ใครรู้ ไม่อยากให้ใครเห็น ว่าความจริงที่ซ่อนเร้นไม่ให้เห็น ว่าเสียใจ
สะกดกลั้นเอาไว้ น้ำตาเมื่อจะไหล แกล้งทำเป็นว่าทนไหว ไม่ให้ใครเห็นน้ำตา แล้วไปจากเธอ
กลับไปทำใจให้มันเข้มแข็ง ไม่อยากแสดงถึงความพ่ายแพ้
จะทำใจที่มันเป็นแผล ให้มันไม่แพ้ ให้มันไม่แคร์ ให้มันไม่คิด
ขอให้เธอ กับใครคนนั้น เข้าใจว่าฉันนั้นไม่รู้สึก เสียใจเลย
(* ซ้ำ)
หัวข้อ: ไม่แพ้ ไม่แคร์ ไม่คิด - กิตติพันธ์ พุ่มสุโข (อ่าน 1679 ครั้ง)
