

ยังมีนิยายที่เล่ากันไปไม่รู้จบ
หากใครได้พบจะเห็นความรักที่จริงใจ
ในตอนเย็นๆหากคุณเดินเล่นแลโคลนเมื่อไหร่
จะเห็นหัวใจปลาตีนร้องไห้อยู่ในโคลนตม
อดทนเหน็บหนาวเฝ้าแหงนดูดาวที่สูงส่ง
ด้วยความลุ่มหลงหรือรักจริงเพราะเหตุอันใด
มันบอกออกมาว่าฉันคือปลาที่แสนยิ่งใหญ่
เพราะว่าฉันมีหัวใจความรักที่ให้กับดวงดาว
เจ้าดวงอาทิตย์นั่งอยู่ไม่ติดจึงร้องว่า
ปลาตีนต่ำช้าเอ็งต้องข้ามศพข้าไป
เจ้าเกิดเป็นปลาที่ไร้ราคาแต่ข้าเป็นใหญ่
จงหลีกจงถอยออกไปดวงดาวนี้ไงต้องคู่กับเรา
หัวใจปลาตีนก็ทำจากเนื่อนิ่มๆ
ไม่แย่ไม่ยิ้มและทุกโศกเป็นครั้งคราว
เพียงแต่มองมาไม่เผยวาจากับข้าสักคราว
แค่นี่แค่นั้นดวงดาวจะขอรักเจ้าตลอดไป
อดทนเหน็บหนาวเฝ้าแหงนดูดาวที่สูงส่ง
ด้วยความลุ่มหลงหรือรักจริงเพราะเหตุอันใด
มันบอกออกมาว่าฉันคือปลาที่แสนยิ่งใหญ่
เพราะว่าฉันมีหัวใจความรักที่ให้กับดวงดาว
เจ้าดวงอาทิตย์นั่งอยู่ไม่ติดจึงร้องว่า
ปลาตีนต่ำช้าเอ็งต้องข้ามศพข้าไป
เจ้าเกิดเป็นปลาที่ไร้ราคาแต่ข้าเป็นใหญ่
จงหลีกจงถอยออกไปดวงดาวนี้ไงต้องคู่กับเรา
หัวใจปลาตีนก็ทำจากเนื่อนิ่มๆ
มีแย้มมียิ้มและทุกโศกเป็นครั้งคราว
เพียงแต่มองมาไม่เผยวาจากับข้าสักคราว
แค่นี่แค่นั้นดวงดาวจะขอรักเจ้าตลอดไป.
