เพลง "ดอกไม้ของชาติ"
คำร้อง : ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนอง : สมาน กาญจนะผลิน
ผู้ขับร้อง : สวลี ผกาพันธุ์
มองเห็นไม้ดอก เจ้าบานไสว
กลิ่นเจ้าเย้าใจ หลายพันธุ์บุปผา
โน่นกาหลงพุดตาน นั่นดอกกรรณิการ์
ต่างสีมีค่า สรรมาเพื่อความเบิกบาน
ดอกเอยดอกรัก สูงศักดิ์พอเหมาะสม
ไม่สูงจนเหลิงลม เพียงให้ชมสมใจนานนาน
โอ้นางแย้ม แย้มยิ้มอยู่ริมธาร
ดอกบุหงาผกากานต์ รักเจ้าบานไม่รู้โรยเอย
ชังนักรักเร่ เจ้าเรรวน เร่ไปคล้ายนวล
มิควรที่เลย เที่ยวเร่รักควักเอา
แย่งที่เขาหวงเชย เหมาะสมคำเอ่ย
เย้ยเอาให้เจ้าอกตรม
ดอกเอยดอกไม้ หาใช่งามแต่สี
กลิ่นหอมมวลมาลี คือสตรีหอมความดีพรม
เชิดชูศักดิ์หญิง แท้จริงให้ยิ่งคำชม
ให้อบอวลหอมหวนทวนลม สมกับเป็นดอกไม้ของชาติ