เพลง "สั่งฟ้าฝากดิน"
คำร้อง/ทำนอง : ประเทือง บุญญประพันธ์
ผู้ขับร้อง : ชรินทร์ นันทนาคร
ยามที่พี่อ้างว้างว่างใจ
นวลน้องต้องจากไปใจพี่นี้ครวญคร่ำ
ทิ้งรอยแผลเก่าให้เราชอกช้ำ
ใยรักเจ้าลืมคำทำเหมือนไม่ปรานี
เรียมหลั่งน้ำตาสะอื้น
ยามดึกดื่นค่อนคืนทนขมขื่นทวี
มองเฝ้ามองฟากฟ้าราตรี
ลืมผืนดินลืมพี่ลืมรักพี่เคยหมาย
เธอเปรียบดังชาวฟ้าโสภิณ
ไยทิ้งให้ชาวดินครวญถวิลร้องไห้
น้ำใจรักเจ้าช่างเปลี่ยนง่ายดาย
ชาวฟ้าช่างโหดร้ายไยทิ้งได้ใจดำ
เคยฝากน้ำคำพร่ำพลอด
ฟ้าเคยกอดกับดินลืมรักสิ้นดินช้ำ
เคยฝากใจให้ฟ้าดินจำ
คำรักเอ๋ยเคยพร่ำไยฟ้าเจ้าทำลาย
ใจไม่เคยจะคิดว่าคุณ
ลืมรักอุ่นไอดิน เพียงฝากลิ้นลวงให้
น้ำคำฟ้าสั่งฝากดินกินใจ
ไยฟ้าไม่จำไว้ใจหนอช่างแปรผัน
ลืมถ้อยรักเคยเชยชื่น
ลืมกระทั่งวันคืนเคยชิดชื่นด้วยกัน
เราอยากเด็ดดอกฟ้าลาวัณย์
ความรักเราจึงสั้นดินนั้นต้องเจียมตัว
หัวข้อ: สั่งฟ้าฝากดิน ~ ชรินทร์ นันทนาคร (อ่าน 1709 ครั้ง)
