ห้องฟังเพลง > ฟังเพลงเพื่อชีวิต

เปิบข้าว - คาราวาน

(1/2) > >>

ภูฤดู ปักซัว:


เปิบข้าว
ร้อง ดนตรี  โดย วงคาราวาน
บทกวี  โดย จิตร ภูมิศักดิ์

http://www.huaydethuaydunk.com/uppic/files/02556ae614437fc9.swf

  เปิบข้าวทุกคราวคำ   จงสูจำเป็นอาจิณ
เหงื่อกูที่สูกิน            จึงก่อเกิดมาเป็นคน
  ข้าวนี้น่ะมีรส          ให้ชนชิมทุกชั้นชน
เบื้องหลังซิทุกข์ทน    และขมขื่นจนเขียวคาว
  จากแรงมาเป็นรวง    ระยะทางนั้นเหยียดยาว
จากรวงเป็นเม็ดพราว   ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
  เหงื่อหยดสักกี่หยาด ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
ปูดโปนกี่เส้นเอ็น      จึงแปรรวงมาเป็นกิน
  น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง    และน้ำแรงอันหลั่งริน
สายเลือดกูทั้งสิ้น      ที่สูซดกำซาบฟัน

chomm:
ฟังไปเปิบข้าวไปด้วยค่ะคุณภู  ได้บรรยากาศดีเลย

ประสิทธิ์:
บวกให้ก่อนเลยหมอ เปิบข้าว นี้ผมคุ้นมากๆ ตอนเด็กๆเคยกินข้าวกับมือ เขาเรียกว่าใช้มือเปิบข้าวเลยหละหมอ อิอิ :'e:120 :'e:120

เดช อุตรดิตถ์:
ฟังแล้วให้ความรู้สึกถึงความยากจนของชาวนาและความสำนึกคุณชาวนาที่เหนื่อยเพื่อให้คนอื่นได้อิ่ม

จงรักษ์:
เพลงนี้..ฟังแล้วซึ้งในความหมาย..มันเหมือนเป็นการบ่งบอกถึงความยิ่งใหญ่ของชาวนาที่ปลูกข้าวเลี้ยงคนทั้งผอง..เพราะชาวนาเคยมองว่าเป็นคนชั้นแรงงานในยุคนั้นครับ...ส่วนตัวแล้ว..ชอบจิตร ภูมิศักดิ์ครับ...

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ

[#] หน้าถัดไป